Linkerflanken jaaroverzicht (Deel 2)

In juli begon de temperatuur pas echt op te lopen. Het werd gewoon heet! Dit was ook goed te merken aan het gedrag van de karper. Sommige karpers waren net afgepaaid en sommige waren volop in de paai. Paaigedrag, wat ik zelfs tot half augustus aan de waterkant heb waargenomen.
Het was aan de vangsten goed te merken. Het was wispelturigheid troef. Alleen op het 'grote mannen' water was er af en toe nog aktie te beleven. Na juli werd het meteorologische mengelmoesje superstabiel, wat ook weer zorgde voor stabiele vangsten.

Linkerflanken jaaroverzicht 2013 (deel 1)

Het jaar 2013 zit er weer bijna op. Het is weer voorbij gevlogen.Een jaar met iets minder verslagen op de blog, maar wel met meer vangsten.
In alle opzichten een raar, maar uiterst succesvol jaar. Zo hadden we een wintertje die niet weg ging, met als gevolg dat we eind juni nog met nachtvorst in de tent lagen. Temperaturen die wekenlang te koud voor de tijd van het jaar bleken. Vissen die lang met hun hom en kuit rondzwommen, maar wel hongerig waren. Dit resulteerde, in misschien wel mijn succesvolste voorjaar ooit. Ik ving vele twintigers, een paar mooie dertigers en zelfs twee nieuwe persoonlijk records. Een verder positief punt van 2013, vond ik het verloop van mijn vangsten. Puzzelstukjes zullen er altijd nog wel blijven, maar er is veel, heel veel opgelost! Zo ving ik afgelopen jaar in elke kalendermaand een karper. Dat is me nog niet vaak gelukt.Verder hebben we een aantal 'nieuwe' wateren ontdekt, waaronder één water die mij een persoonlijk record bracht. Da's altijd lekker. Eigenlijk zijn alle doelstellingen voor 2013 gehaald. Hoe tof is dat dan!
In deel 1 blik ik terug op de eerste zes maanden van 2013. Zogezegd een koude winter en voorjaar, maar wel met gruwelijke vangsten!

Medicijnen...

De watertemperatuur is dusdanig gedaald, dat er nu echt sprake is van wintervissen. Russisch roulette met voerhoeveelheden, weinig actie, met donker weg en met donker thuis, prachtige zonsondergangen en een werkelijk verademende rust aan het water. Je zal toch maar die ene winterbak met z'n prachtige winterkleuren... Ik zie de vangst van een winterkarper als een absolute bonus. Misschien niet helemaal de juiste, maar wel een gezonde instelling.

Horgäsz Magyar

Als men aan voormalige Oostbloklanden denkt, komen bij een hoop sportvissers onder ons, vreemde  gevoelens en kriebels naar boven. Vaak denkt men aan stropers en ‘vissen voor de pot’. Vergeet niet dat deze landen pas net vrij zijn, en oude regels meer traditie zijn. Afgelopen zomer heb ik met eigen ogen kunnen aanschouwen, dat dit gevoelige onderwerp in rap tempo aan het veranderen is. Zeker in Hongarije!

Verlangen...

                                               Ik wist al hoe je er uitzag
                                               In al die slapeloze nachten,
                                               Al kende ik je nog niet,
                                               Ik keek al naar je uit. 

                                               (Tekst: Szenes Ivàn)

Linkerflanken Project 2013: De Trailer.....

Project 2013 is een samenvatting van onze karperbelevenissen in en om onze hoofdstad in 2013. Lekker rauw, ongecompliceerd en niets geregisseerd!
De film zal medio december online staan. Hier alvast een voorproefje.

Veel kijkplezier!

Op het matje geroepen...

Nog even geen filmpje beste lezers. De techniek heeft gefaald. Het is niet super ernstig, maar er moet wel het één en ander aangepast worden. Nog eventjes geduld....
Als troost nog wel een superleuk visverslagje van afgelopen week.

Autumn signs

De herfst zet door. Mijn kastanje op de hoek is nu nog voor heel eventjes gevuld met geel herfstblad, maar deze word met de minuut kaler. De kastanjes worden groter en bruiner.
Gelukkig blijft de luchttemperatuur nog even lekker stabiel en van de steady southern's word ik ook heel blij.

Prikkelende zintuigen...

Ik hoor alles. Een buizerd kraait een ochtendkraai, ritselend blad van een egeltje en een wesp zoemt met net iets teveel haast rakelings langs. Het beestje duikt vol overgave in een naburige bloem van het springkruid. Op de stek ruik ik de typische geur van één van deze laatste bloeiers. Ik ruik nog meer najaarsprikkels en snuif ze vol overgave op. Damp van het water, het eerste rottende blad, zilveren dauwdruppels op het gras en een schepnet doordrenkt met karperslijm. Het lijkt wel of het in de herfst allemaal een klein beetje scherper is. Ik leef!

'T ken net!...

Vorige week vrijdag. Er is door Peter, Fons en ondergetekende een weekend ingepland. Vaste prik en een aantal keer per jaar. Sessies waar gezelligheid voorop staat. Er mag een vis op de mat verschijnen.
De weersvoorspelling is ronduit waardeloos! Een straffe oosterbries en koude maar heldere nachten. Alleen de maanstand bied nog enig perspectief.

Geen garantie...

Drie dagen gevoerd. Garantie voor succes. Al vijf dagen een stabiele luchtdruk. Garantie voor succes. Al een week staat er een stevige zuidwester. Garantie toch?

Vierkante meter pret!

Een doodgewoon doordeweeks dagje. Zo één uit duizenden. Ik ben vroeg wakker na een onrustige nacht. De regen klettert tegen de ramen en de wind zorgt ervoor dat het bij mij boven op zolder kraakt. Ik kan de slaap niet vatten. Het is verdorie het meest ideale karperweer! In een week tijd is de luchttemperatuur drastisch gedaald. De watertemperatuur zakt langzaam. Wat doe ik hier thuis nog!

The return of 'Witlip'...

Al geruime tijd volg en lees ik ook blogs van collegavissers en medebloggers. Gewoon leuk om te lezen wat zij eigenlijk allemaal meemaken. Soms geeft je dit ook weer nieuwe inzichten in bijvoorbeeld een onderlijn, aaspresentatie, en het verschil tussen blanken en vangen onder bepaalde weersomstandigheden. Vaak kom je dan leuke vergelijkingen tegen. Bij sommige collega's zijn het gewoon de sappige verhalen waar ik van kan genieten.

De 94ste minuut....

Het is weer tijd voor een ouderwets weekendje hengelen. Samen met vismaat Fons slaan we kamp Sprookjesbos op. We zeulen weer veel te veel zooi mee. Maar goed, je zal maar dingen te kort komen. 'Savonds om een uurtje of zeven ligt uiteindelijk alles naar behoren in en kan het wachten beginnen. Omdat we de stek een aantal dagen bevoerd hebben, hoop ik dat er van het wachten weinig terecht komt.

Boezemsecrets deel 3: De koningin van het grote water

De meeste projectspiegels van net of iets boven de twintig pond dragen een verhaal bij zich. Vaak zijn deze vissen al meerdere keren gevangen. Het leuke van projectvissen op boezemwateren, is dat deze op totaal verschillende plaatsen en door diverse vissers zijn gevangen. Zo is er vaak een leuke levenslijn van een vis te volgen.
Er zijn altijd uitzonderingen. Het verhaal van 'De Koningin' is zo'n uitzondering.

Een treelertje!

Linkerflanken heeft ook twee linkerhandjes betreft het maken, monteren en uploaden van een filmpje. Je komt van alles tegen, wat je niet tegen wilt komen. We doen achter de schermen ontzettend ons best om in het najaar tot iets leuks te komen, maar dit gaat niet zonder slag of stoot.

Geen Go Pro's of ingewikkelde filmprogrammas, geen script, geen plan, maar gewoon filmpjes uit de klik-klak camera en filmen wat we zien en meemaken. Recht uit het hart!

Voor nu alvast een klein teasertje.
Half september ben ik weer terug, met vast en zeker nieuwe (Amsterdamse) karperavonturen.

Hoe instant is instant?

Voordat ik deze visserij ging toepassen wist ik het al zeker. Ik ga vangen! Dit is de de manier om spooky kerps in het net te loodsen. Het kon gewoon niet fout gaan en het ging uiteraard niet fout.
Zucht....denk ik al aan de lezers die dit onder ogen krijgen. Het klinkt en leest aardig arrogant. Jaja...., hij wist het tuurlijk alweer van te voren.
Nu ben ik helemaal niet arrogant en drijf regelmatig de spot met mezelf. Twijfel en wispelturigheid zijn namelijk mijn grootste vijand.

Week van de bijvis.

De noordenwinden zijn er niet uit te rammen. Voor de zomerliefhebber ideaal. Het vastgeroeste hogedrukgebied bied standvastig zomerweer.
Voor een mooie boezemsessie is dit weerbeeld bepaald niet ideaal.

De Amsterdamse Nijl

Zo groot als de almighty is ie niet. Als je één van de grootste rivieren ter wereld wilt vergelijken met dit brokkie kanaal kom je aardig wat kilometertjes te kort. Zesduizend en een beetje bij een kilometertje of vijftien om precies te zijn. Toch eer ik dit stukje water wat eigenlijk helemaal geen rivier is. Een levensader! Een stuk kanaal wat verbindt met de Noordzee, IJsselmeer en heel wat boezemwateren, zowel zuidwaarts als noordwaarts.

Zomers verassinkje

Het is alweer effies geleden dat ik wat ving. Om nu een klaagzang te voorkomen kan ik wel verhalen over bloemetjes en bijtjes, maar daar is deze blog tenslotte niet voor. Ik moet niks, maar ik mag wel en soms liever ongezien te gast zijn in onze mooie Hollandse natuur. Tijdens een kansloze voersessie mocht ik wel dit prachtige bovenstaande plaatje schieten. Ik ving daarna niets, maar toch was ik blij.

Een doorbijtertje...

Tussendoor voeren Marco en ik op een totaal ander stuk boezemwater een tweede stek aan. De afspraak staat om deze om de week een keer af te vissen.
Ook op boezemwater treed dressuur op, iets wat nogal eens word onderschat. Eén sessie dus per week zou op een aangevoerde stek wat leuks moeten opleveren.

Boezemmaestro

Ik heb er sinds kort een nieuwe vismaat bij. Iemand die mij nieuwe inzichten heeft gegeven in mijn vastgeroeste boezemvisserij.
We vullen elkaar prima aan. Zo heeft hij theorieën waar ik nog niet aan had gedacht. De boezem is een mindfuck!

Een spontaan nachie...

Het is maandagochtend. Ik moet een beetje bijkomen van een enerverend weekendje vissen. Niet dat het nou helemaal los ging, maar een dag met een harde en vieze noordenwind op je ponem maakt je nou niet bepaald jonger. Ik zet een bak te sterke leut, ik zit te zitten en zap te zappen. Dan krijg ik telefoon van vismaat Jeffrey.

King for a day...Fool for a lifetime.

We hebben allemaal wel eens van die dagen dat alles meezit. Soms mag dat ook wel. We doen er immers genoeg voor. Taktieken doorspreken, spulletjes en aas aanschaffen, in weer en wind naar de waterkant om te voeren om zo af en toe een klein succesje te behalen. Er zijn van die dagen die zo bijzonder zijn, dat je het er tien jaar later nog over hebt. Ik kijk niet graag naar het verleden, maar zeldzame pareltjes komen op feesten en partijtjes altijd weer bovendrijven.

De hovenier in mij...

Bij een voorbereiding voor een karpersessie komt vaak een hoop kijken. Peilen, voeren, observeren, enz,enz. Het bekende liedje dus.
Vangstzekerheid heb je nooit. Gelukkig maar!
Toch houd ik me vaak buiten de gedane voorbereiding vast aan prettige en natuurlijke verschijnselen.

Cloud Nine

Op het moment van schrijven zit ik op een grote wolk. Die grote wolk dreigt niet op te lossen. Het 'slechte' en koude voorjaar zijn hier waarschijnlijk mede debet aan.

Jolijt aan het Circuswater

Ik mag me graag vastbijten in een nieuw project. Een nieuw water. Puzzelstukjes die langzaam in elkaar vallen.
De titel verraad het al. Beetje bij beetje krijgen we de springers op het aas.

Teasertje vanaf het Circuswater

Het is nog lang niet optimaal, maar met een hoop doe-het-zelf geflans op mijn arme laptopje ben ik toch tot een filmpje gekomen.
Het leuke is, dat we er lol in krijgen! Karperfilmjes maken is tenslotte in de mode.
Nu goed sparen voor een betere filmcamera en bijbehorend programma, en misschien floept er aan het eind van het jaar nog iets moois uit.

Nu alvast een voorproefje van het Circuswater. Een snaarstrakke run voor Fons!

Naar het museum...

Na Koninginnedag is Hemelvaartsdag traditiegetrouw een roestvaste visdag. Als ik terugkijk in mijn logboekjes, komen juist op deze dagen altijd een paar prachtige vissen naar boven. Het zou dit jaar niet anders worden, dachten we vooraf.

Zonder capriolen...

Nieuwe visgronden zijn altijd uitdagend en spannend. Op zoek naar het grote onbekende. Wat is het bestand? Word er veel gevist? Wat is de beste taktiek? Hoe is het bodemverloop?
Allemaal vragen waar ik prettige kriebels van krijg.

Een goede generale...

Terug uit Frankrijk. Weer met beide beentjes op de grond. De dagtemperaturen staan weer in de dubbele cijfertjes. De nachttemperaturen houden nog niet echt over. De tendens van de laatste vier jaar word voortgezet. Noordenwinden in het voorjaar. We moeten het er maar mee doen. De haken zijn geslepen en de boilies gedipt. We beginnen met lekker makkelijk. Een goede generale voor het grote werk.

Gastvrije hotspots in Frankrijk (Deel 2: Fighting Dream)

We draaien om Beauvais heen. De lucht betrekt. De prachtige onbewolkte dagen bij Utopia, maken plaats voor grauwe sluiers, passend bij deze stad en het Noord-Franse landschap.Noord-Frankrijk is zo mooi omdat het eigenlijk zo ontzettend lelijk is.

Gastvrije hotspots in Frankrijk. (Deel 1: Utopia)

"Are you mad??" Ik rits m'n tentje open en zie een verbaasde en verontwaardigde blik. Het is Matthew.
Matthew Chambers is een Engelsman en is de symphatieke eigenaar van Utopia. Een prachtig watertje middenin de regio Picardie, onder de rook van het dorpje Soissons.

Standje wintermodus

Voor de 22ste keer valt de winter in. Behoorlijke kriebels van de afgelopen week maken plaats voor een grote donderwolk en een hoop gegrom in huize Linkerflanken. Met een crashende laptop daarbij, had ik me een ander begin van maart voorgesteld. Knap als het lukt, maar probeer nu een update te realiseren met mijn mini-mini telefoon. De modum blijkt een "lifesafer".Ook ik kan helaas niet zonder internet. We dwalen af.
Zaterdag werd er desondanks de verkeerde weersomslag met vismaten Fons en Peter gehengeld. Voor mij de laatste keer in de knollentuin. Met alle respect knollentuin, omdat ik er deze winter een hoop lol heb beleefd. Ik ben nu eenmaal geen roofvisser, af en toe wat gepiel op het zilte, maar eigenlijk het liefst "gewoon" op karper. Omdat we af en toe lekker aktie willen, is dit een welkome afwisseling met de harde en onzekere boezem.
Het word met het uur kouder en er word een neerslagrecord gevestigd. Nou niet bepaald de meest gunstige omstandigheden. Toch "loopt" het niet onaardig. Peter breekt al gauw de ban en vangt een leuk schuppie. Al snel is het ook bij mij raak. De mierzoete cherry's doen hun werk. Ook nu is een schuppie de klos. Het rommeld de gehele dag lekker door. De stek is al gauw een modderpoel waar een varkentje jaloers op zou worden. Opvallend, was dat de runs bij ons bijna tegelijkertijd kwamen, en dan weer een uurtje stil was. Met 14 karpertjes, waaronder een heus spiegeltje voor Fons, was dit een leuke winterafsluiting. Helaas denkt de winter daar nu nog steeds anders over.

                     

Boezemsecrets - Een Valkenswaarder die niet kon.

Ik kom graag geloofwaardig over. In het karperwereldje draait het vaak om cijfertjes. In mei 2010  moest ik mij in alle bochten wringen om een vis te verantwoorden. Ik twijfelde bijna aan mezelf, nog meer aan m'n unstertje.

Boezemsecrets - Survivor 103

Het is oktober 2002. Alweer de vierde uitzetting van projectspiegelkarpers vind plaats op de Amsterdamse boezemwateren.
De lichting ziet er bijzonder mooi en gezond uit. Vele mooie beschubde spiegels vinden hun weg naar het water. Af en toe 'sneaken' er ook wat kale Duitsers tussendoor, maar de meerderheid mag er best wezen.

Uitvaren? Niet nodig.

Hoe krijg ik m'n aas op de gewenste afstand? Vrees alleen, dat het pva zakje het niet houd!

Cultuurwaterwetenschap.

Twee weken geleden. Er word vorst voorspeld. Serieuze vorst. De Europese en Amerikaanse "'15 daagse"' gaan precies eenzelfde richting uit. Voor ons vissers, de verkeerde afgeslagen weg.
Toch moeten we en zallen we. Het is de laatste dagen een graad of tien geweest met eindeloze zuidwesters en lagedruk. Ideaal om een januariekarper te strikken. We kozen voor cultuurwater. Goed bestand, lekker overzichtelijk en toch net even lekker buiten de stad. Ingewikkeld doen kan tenslotte het hele jaar nog.

De leegte na Lombardijen....................

Wuivende rietkragen, een stevige zuidwester en een flinke plas water voor je snoet. Dat is mijn huiskamer.....................September 2012.

Mist hult zich in stilzwijgen over het water. De wilg naast mij heeft ondertussen al zijn pracht en praal verloren. Wat overgebleven is, zijn wat naargeestige kale takken waar nu langs wat druppels door diezelfde mist in het water ploppen. Het water ziet er doods uit. De omgeving spookachtig. De vlier was al een tijdje kaal, wat een voorbode was voor deze naderende periode............

Lees het hele verhaal op: http://www.carpcrossing.com/de-leegte-na-lombardijen/

Een salty begin.....

Allereerst wil ik alle bloggers en lezers een geweldig 2013 wensen, en dat we met z'n allen prachtige mooie vangsten kunnen gaan verwezelijken.
Ik nam vandaag alvast een voorschotje.  Ik vraag me nog wel eens af of ik de blog "Linkerflanken Amsterdamse karperavonturen" moet laten heten. Ik woon inmiddels in de polder en vis ook graag op zee. Gelukkig karper ik nog wel in Mokum en omstreken, maar m'n oude liefde roest gewoon niet. Gewoon effe lekker in  rustige tijden. Goed, lekker belangrijk! Karperavonturen komen er zeker ook frequent in dit nog prille nieuwe jaar. Hopelijk al aanstaand weekend. Het wintertje wil nog niet echt los komen en de watertemperaturen blijven hangen op een acceptabel niveau. Januariekarperkoorts zit al in het hoofd, en dan moet die mooie en gezellige lente nog beginnen!
Eerst maar een gezelligheidssessietje met vismaat Peter op het NZ-kanaal gevist. Met wat oud en overgebleven zeepieren (waren meer vellen) op hoop van zegen. Het rommelde. Het donderde! Vanaf het begin!
Peet gooit z'n eerste cono in. Twee minuten later word er een zeebaarsje gehaakt. Hier staan we eerst over na te denken. Zeebaars is toch een zomervis? Waar is de Gul?
Geen tijd. Een minuut later schud mijn top hevig en probeer de haak te zetten. Happy new year! Een doublet.  Nu ook weer een "zomers" zeebaarsje en een flauwe bot.

Peter vangt een bot. Peter vangt nog een bot, Daarna krijg ik weer een paar rammeltjes en vang een voor mij een bijna uitstervend diersoort. Een heuse Gadus morhua. Ofterwel een kabeljauw. Het beestje is net aan dertig centimeter, en mag dus meten retour.

                         Ze bestaan nog.! Oud Hollandsche kabeljauw.


Gulletjes zien we niet meer. Ik had waarschijnlijk de laatste der Mohikanen.
Met grote regelmaat volgen er aanbeten. Gevolgd door veel missers. Gepluk aan de vellen. Even later word duidelijk om wat het gaat. Een paar mini postzegels van scharren worden er gevangen. Zaak om de hengel in de hand te houden en meteen te rammen op elk tikje.

         Peter geconcentreerd en wachtend op elk tikje.


Deze manier werkt. Zo vangen we elk een aantal scharren en botjes. We sluiten deze dag af. Het was meer uitbuiken dan vissen, maar leven was er zeker, al baar ik me zorgen om een vis. Een vis die al voor oorlogen heeft gezorgd. De kabeljauw. Die had er nu gewoon moeten wezen, maar ze zijn er niet. Met hoge watertemperaturen en de overbevissing in het achterhoofd, zie ik een pessimistisch vooruitzicht in voor deze edele vis.
Dus dan maar aankomend weekend karperen. Heb er nu al zin in. Terwijl de meesten de hengels nog in het vet hebben liggen, ga ik alvast een voorschot nemen.
Cheers!!

     Karakteristieke en kenmerkende kop van een platvis