In deel 2 neem ik jullie mee naar verschillende wateren. Een grote diversiteit aan wateren. Van klein naar groot.
Zo stuit je ook diverse rariteiten en verschillende karpertypes.
Een voor mij grote, maar prima investering was dit jaar naast de auto, een rubber bootje.
Een Kolibri van 2.40 m bracht mij nu naar plekken waar ik vooraf alleen van heb mogen dromen!
En toen was het jaar alweer bijna om...
Als de dag van gisteren, kan ik mij de successen van afgelopen februari op de ijsbaan herinneren.
Ondertussen zitten we weer bijna aan de kerstdis.
Daar ergens tussenin een grijs gebied, is een hoop gebeurd.
Allereerst de blog. Het was een jaar met weer iets minder verslagen dan voorheen.
Dat heeft met diverse factoren te maken gehad. Het was af en toe best lastig om beschikbare vistijd in te plannen. Vele instantsessies waarover ik weinig kon verhalen (of je moet van een slaapmutsje houden) die afgewisseld werden met kortstondige projectjes en zelfs een lange voercampagne.
Het doel was vrij simpel. Voor de 2e maal op rij zou ik gaan genieten. Maar zien of de beetmelder gaat pieperen. Dat is goed gelukt!
Er zijn afgelopen jaar weer bijzondere vissen op de mat verschenen. Daar kan ik mee leven.
Ik ben eigenlijk gewoon best tevreden. Da's een dikke plus!
Verder stond 2015 in het teken van mobiliteit. Er kwam een auto tot mijn beschikking. Een openbaring voor iemand die alleen gewend is om met de scooter op pad te gaan.
Stiekem mis ik die tijd ook wel af en toe. Je bent met een lichte bepakking en scootertje vaak 'dodelijk' bezig.
Aan de andere kant, kwamen er wateren binnen bereik waar ik vroeger alleen maar van kon dromen.
Da's dan ook meteen het doel voor 2016. Dat wil ik serieuzer gaan uitbouwen.
Het gaat hopelijk een jaar worden met ietsjes meer kwaliteit dan kwantiteit.
Hieronder staat in vogelvlucht mijn eerste half jaar van 2015. De 2e helft van het jaar, kunnen jullie bewonderen tijdens het 'uitbuiken' van de kerstmaaltijd. Ergens volgende week dus.
Bij deze wil ik dan ook alle lezers een prachtig kerstfeest wensen. Wees een beetje lief voor elkaar!
Het lijkt wel harder te gaan dan ooit tevoren. Je word een daggie ouder, maar de echte redenen zijn waarschijnlijk de milde temperaturen en de bijbehorende zuidwesters.
De karpers zijn nog super actief, deze dagen.
Toch neem ik alvast een voorschotje, om het jaar af te sluiten.
Het is mooi geweest! We zijn loaded!
Dan is er niets mooiers om alle hoogtepunten van het afgelopen jaar, onder het genot van een goed glas whiskey nog eens terug te kijken.
Dat wil ik graag met jullie delen.
Over twee weken volgt er ook nog een compleet jaarverslag. Nu boeit het niet altijd wat wij gevangen hebben, maar je kan er nog hele verrassende en interessante info uithalen.
Dat volgt later. Nu maar eerst tweeendertig minuten karperplezier.
Mijn jaarlijkse dagboek op het witte doek. Veel plezier!
Afgelopen zondag. Prachtige blauwe felle luchten, afgewisseld door dreigende en donkere buientafels.
De temperatuur gaat nu echt met rasse schreden omlaag. We zien zelfs in de buien, de eerste sneeuwvlokken naar beneden komen.
We karperen vrolijk verder. Het begint al een beetje op winterkarperen te lijken.
De herfst is al aardig onderweg. Ondanks het zachte weer en de nodige activiteit op mijn 'thuis'water, wil het daar op dit moment niet echt lukken.
Op één bijzondere vis na. Daarover later meer.
Een weekendje griezelen en grollen.
Sinds vorig jaar, zijn vismaat Fons en ik een nieuwe traditie begonnen.
We houden het op het afsluitweekend van het jaar. Nog één weekend knallen dus!
Afgelopen weekend. De lange voercampagne begint zijn tol te eisen.
Het word allemaal te gewoon. Goed vangen went nooit, maar de dagelijkse route naar de stek gaat vervelen. Ik zal het hier gaan minderen. Dat kan ook niet anders, gezien de dalende watertemperatuur.
Ik heb verder ook weinig andere winteropties. De hoge frequentie is er in ieder geval vanaf. Weinig maar goed vissen, is het credo! Er wachten ook weer een paar klussen in het huis. Da's voor latere zorg.
Dan nu; op naar het hoogtepunt!
Ik heb dit jaar nog bar weinig spiegelkarpers van open water kunnen melden.
Volgens mij heb ik zelfs nog geen 'gematchde'' vis dit jaar. Een historisch dieptepunt.
Best vreemd eigenlijk, omdat ik het gevoel heb dat ik toch lekker gevist heb en aan het vissen ben.
Ik steek dus niet in een al te beste vorm voor de aankomende en jaarlijks terugkerende spiegelkarperproject wedstrijd. Ik verander van tactiek...
Dat de laatste sessie een vervolg moest krijgen, leek mij wel duidelijk. De vis lag op het voer en scheten het uit.
Ik plan opnieuw een doordeweeks nachtje. Voor mijn gevoel moet het nu gebeuren. Er is geen weg terug.
Valt er eigenlijk nog wel te pionieren in de hedendaagse karpervisserij? Pionieren. Het is zo'n deftig maar mooi woord.
Vroeger bestond dit fenomeen absoluut! Ademloos en zonder ook maar met m'n ogen te knipperen, las ik de avonturen van Sjef van de Hoven en Leon Hoogendijk, in één keer uit. Dat was pionieren!Weet je het alweer? Pionieren. Het kan. Op een kleine schaal. Op jou schaal!
Eindelijk een weekend vrij! Reden tot juichen. Het plan zit tot het kleinste detail, in m'n hoofd.
Plezierige voorpret noem ik het. Ik wil het grote water, een weekend lang eens goed aan de tand gaan voelen.
Ik ben een tevreden mens. Ik ben al gauw tevreden. Gelukkig maar!
De net niet te zwoele zomeravondjes maken het perfect om een paar uurtjes te karperen.
Zoals ik al eerder vermeldde, ben ik niet zo'n fan van die avondjes. Het heeft het voor mij allemaal net niet.
Het wil even niet lukken met vriend karper. Dan druk ik me nog zachtjes uit!
Een depressie is een groot woord, maar ik krijg het op 't moment niet voor elkaar.
Om weer in de 'schwung' van vangen te komen, pak ik voor de verandering maar weer eens de Zziplexx NG-1's uit de kast. Lekker knallen met beesten van stokken!
"Waar zitten die gasten nou?' Zitten ze toch in Frankrijk?!
Na de eerste vangstberichten via Facebook de wijde wereld te hebben ingestuurd, hebben we er best wel lol om. We hebben een koosnaampje voor dit water verzonnen.
De omgeving is een kopie van Noord-Frankrijk, het water heeft de vorm van een crouton...
De tijd is daar om m'n vleugels te spreiden. De auto is bepakt en beladen.
Ik sta naast een ja-knikkende vismaat. Ik zie een ondeugende en twinkelende blik in z'n ogen.
We zijn rijp voor het avontuur. Vanaf nu gaan we 'en route'!
Na de sessie die ik met goed gevolg had afgesloten, zou ik hier op verder borduren.
De tweede sessie zal een nachtsessie worden. Ik wil aastijden ontdekken!
Jaja, echt! Langverwacht, toch gekomen!.... Dit is de lente van 2015.
Twee weken geleden trok ik erop uit voor een twee-nachter met vismaat Fons.
Er zou een fijn potje gevist worden. Nieuwe stekken werden weer onder de loep genomen.
Iets wat ik al eind vorig jaar voorspelde, is nu al redelijk uitgekomen.
Er worden nieuwe stekken aangeboord. De auto is er. De visgronden worden verlegd.
Rete spannend!
Wel kom ik nu al tot de schokkende conclusie dat ik ga inboeten op mijn vangsten van de afgelopen jaren. Misschien....,want ik ga voor kwaliteit!
De tijd van de voorjaarsklassiekers is weer aangebroken. Milaan-San Remo, De Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, om zo maar even wat voorbeelden te noemen.
Dit maakt het voor een wielrenner en al zijn fans een bijzondere mooie tijd.
Sinds een aantal jaren zijn er een aantal vrijwilligers van de Amsterdamse Hengelsportvereniging die het voor de karperwedstrijdliefhebber een stuk interessanter maken. De koppelwedstrijd aan de Sloterplas is zo'n befaamde. Deze werd voor dit jaar ingeruild voor de misschien wel nog befaamdere Bosbaan. De Sloterplas komt, in het misschien wel betere najaar aan bod.
De Bosbaan. Hier zijn in het verleden tal van wedstrijden gevist.
Het maakt het dus ook een echte en hopelijk jaarlijks terugkomende klassieker.
Afgelopen zaterdag was het tijd voor een feestje.
Een verrassingsfeestje welteverstaan. Maanden van voorbereiding gingen hier aan vooraf.
Door diverse vismaten van vroeger en nu, werd wat moois georganiseerd om deze dag niet onopgemerkt voorbij te laten gaan.
We zitten alweer in de derde week van februari. Dat is te merken. Ik scooter nu ineens met daglicht terug uit m'n werk.
Ik merk aan mezelf dat ik hier ook een stuk vrolijker en actiever van word. Het zal bij de karpers niet anders zijn denk ik...
Al een paar jaar, mag ik in de winter graag 'klooien' op karper. Veelal met zacht aas en instant werking.
Ik opteer nu voor de wat makkelijkere en overbezette wateren. Pas als er ijsgang optreed houd ik op en ga ik wat anders doen.
De laatste drie winters (als je van winter mag spreken) heb ik hier bijzonder veel plezier aan beleefd.
Het waren dan wel niet de buffels, maar de beetmelders lieten zich regelmatig horen.
Een mooi moment om de 'stille' periode door te komen en me op te laden voor een nieuw en fris seizoen.
Een nieuw seizoen met nogmaals geen doelen. Gewoon lekker vissen en zien waar het schip strand.
De traditionele seizoensopener is voor mij altijd op de Karperbeurs in Zwolle. Even bijkletsen met mensen die je niet zo vaak ziet (vaak alleen maar tijdens die beurs) en leuke, nieuwe en frisse inspiratie opdoen.
Vaak laat het weer dan nog een maandje op zich wachten, totdat de kansen toenemen.
Ik laat me daarom ergens eind februari pas weer horen en zien, en tot die tijd kan ik jullie verblijden met een filmpje.
Een kleine compilatie van het method-feederen op winterkarpertjes.
De ingesproken tekst was niet je-van-het. Dat vond ik nog best moeilijk voor een camera.
Zo is; een mal een mal, en een feeder een feeder. De hair is een hair en niet opeens een boilienaald! Verder word de stickmix altijd aangelengd met water. Maak er een mooi voerdeegje van! Ook dit vond ik er onduidelijk uitkomen, vandaar deze rectificatie op mijn blog. Ik ben geen regisseur en waarschijnlijk zal ik ook nooit geen presentator worden.
Doe er je voordeel mee. Het is zeker een leuke visserij met licht materiaal. Vaak zet ik gewoon een anderhalfponds penhengel in, om het zaakje te klaren.
Ook van collegablogger Björn Nieuwenhuis kreeg ik al enthousiaste vangstberichten over het vissen met de feeder. Het is niet pennen, het is niet statisch. Het is gewoon leuk! Veel kijkplezier en,
Het dooit. Het dooit als een malle! Best wel kut voor de schaatsliefhebbers! Ik ruik m'n kans. Waar dooi is, is water!
De haken zijn geslepen, de schaatsen in het vet. Anyway. 'T is januari. Ik moet en zal naar de ijsbaan.
Allereerst wil ik alle lezers en bezoekers van mijn blog een prachtig, gezond en vangtastisch 2015 wensen.
Mijn karperavonturen gaan onverminderd door. Op het grote water is het nu sprokkelen. Deels mijn eigen schuld, deels geef ik altijd de weersomstandigheden de schuld.
De watertemperaturen schommelen. Voor de winter best heftig. Raar, maar een keiharde constatering.
.jpg)
