De langste dag, de kortste sessie

We zitten op de helft. Morgen gaan de dagen weer korten. Klinkt best wel raar, en ik wil er ook nog niet aan denken. Gelukkig is de winter nog ver weg. Zo ver weg, dat ik vandaag nog een aardig klusje vis zag paaien. Een 2e paai is altijd gunstig voor het verloop van het seizoen. Laat ze maar de wispelturigheid van hun af sexen!!


Het werd de kortste sessie op de langste dag. Dertig seconden om precies te zijn van lijn in, tot aanbeet. Bij aankomst stond ik nog te twijfelen. Een prachtig schouwspel van zo'n vijfentwintig paaiende karpers. Prachtig om te zien, maar paaiende karpers zijn geen azende karpers.
Toch verschijnen er uit het niets drie linkerflankies, die driftig op een populierenblaadje slurpen. Gelukkig had ik een penhengel en een halfje wit meegestoken.
Ik verscheur drie sneetjes en wacht af. Binnen een minuut is alles al opgeslurpt. Ik ben ook niet van steen, dus tuig ik de penhengel op, doe een korst  aan de haak en leg in.
Karpervissen kan op sommige dagen de meest simpele visserij zijn die er is. Binnen dertig seconden is het smak, lijn strak en aanslaan!
Twee minuten later ligt er een glimmende linkerflank op de mat. De cijfertjes geven twintig pond aan. Een picje of drie later mag ie weer zwemmen. Ik pak in. Het is goed. Midzomernachtbiertjes drinken!!