Het sprookjesbos

M'n bureaublad trilt.Het is de ringtone van Fons. Ik neem op en krijg een blije Fons aan de telefoon. Als Fons blij is, berg je dan maar. Dan heeft het boefje iets gezien en heeft dan ook altijd grootse plannen. '"Ik zit nu op een stek, Dres!'",helemaal goed! 'T, is net een sprookjesbos!

Achteraf gezien reageerde ik nogal wat koeltjes en zakelijk. Ik zat immers in het kommetje goed te vangen en hoefde niet zo nodig weg. Hoe diep Fons? Bodemverloop, obstakels?? Fons enthousiasme was niet te temperen en schoot er meteen een kilootje Milky Scopex op. Drie dagen voorvoeren en dan een proefsessietje draaien. Goed, er was een plan en verandering van spijs is op z,n tijd ook wel eens gezond.
De sessie begint uiterst hoopvol en we denken het helemaal gevonden te hebben. Binnen het uur gilt de beetmelder van Fons het tweemaal uit.

 De vissen zijn momenteel beresterk. Het wisselvallige zomerweer met vaak veel wind heeft kennelijk

een positief effekt op de vissen. Zuurstofrijk boezemwater is goeie dope!

De schub is niet schokkend groot, maar zo'n eerste vis van een nieuwe plek is altijd speciaal. De staart valt wel op. Wat een flap!
De tweede vis dient zich snel na de eerste aan, en ook deze gaat er als een sneltrein vandoor. Deze vis voelt volgens Fons beter aan .
De vis scheert heen en weer door wat plompevelden en doet goed z,n best. In het heldere water is een spiegelflank waar te nemen. Na tien minuten dril geeft de vis zich volledig over en verbazen ons over deze spiegel. Deze ziet er oud uit. Scheuren in de vinnen en een grote stekel op de rug. Na een mail van Joris te hebben ontvangen blijkt het inderdaad om een oude vis te gaan. Een Valkenswaardtype uit de jaren'70.

                             Een oude Linkerflank.

Na dit snelle succes valt het helemaal stil. Het sloepjesgepeupel op het water neemt in rasse schreden toe en komen met amateuristische stuurmanskunsten soms gevaarlijk dicht onder de kant. Da's dan weer een nadeel van de boezem. Een extra moelijkheidsgraad, maar wel een extra uitdaging.
We pakken vroeg in en voeren nog wat na voor een volgende sessie.
Twee dagen later ben ik terug voor een avondsessie. De karper laat het volledig afweten. Toch geniet ik met volle teugen van de mooie natuur en de ondergaande zon. De boezemtwijfels sluipen er wel langzaam in. Waar zijn ze? Komen ze op het voer? Passanten? Allemaal vragen en twijfels. Gelukkig maar. Voorgekauwde rommel en bewandelde paden zijn niet aan mij besteed. Het sprookjesbos beviel me goed, alleen is een sprookje uitgebleven. Maar goed, die bestaan ook niet!

                               Genieten van rust en natuur