Hoor de wind waait....

'T was geen makkie afgelopen week. Op nieuwe visgronden gebeuren soms onverwachte dingen. Vaak heeft het met inschattingsvermogen te maken. Dat was nou juist niet mijn beste onderdeel dit jaar. Zo ook vorig weekend. Veel gepeil en gezoek naar wat leuks. Ik vond wat!
Een prachtige brug. Zo'n ééntje met veel ingangen, veel palen, muurtjes en belangrijker; een hoop kuiltjes. Er word een paar dagen licht gevoerd. Met licht bedoel ik een bolletje of vijftig per keer, verspreid over drie plekjes. Door die vijftig bolletjes had ik ook een blikje zoete mais gemengd.
Het water voelt al ijzig koud, dus voorzichtigheid is geboden. Een beetje teveel van het goede kan al gauw negatief werken. Ik zie wel een hoop koetjes, dus dat teveel zal uiteindelijk ook wel meevallen.
Het is zaterdag. Fons neemt de linkeringang voor z'n rekening, ik vanzelfsprekend de rechterkant.
Familie koet duikt. Er word een bolletje opgedoken. Geen goed teken. Ook bij Fons is het zwarte gevederte flink actief. Ook daar komen bolletjes omhoog. Inschattingsfoutje? Misschien. De foudralen liggen stand-by.
Na een half uur word het opvallend druk op straat. Voor een vroege zaterdagochtend dan. Ik zie veel kinderen op de brug lopen die vol verwachting ergens op staan te wachten. Op een gillende pieper? Even later horen we twee straatjes achter ons, een hoempapa bandje spelen. Herkenbaar door de grote tuba en de schellende trompetjes. Het repetoir komt me bekend voor.
De intocht van de goedheiligman! Inschattingsfoutje? Mwoah.
In mum van tijd staan er zo'n driehonderd man op de brug. Ook op het water neemt het botenverkeer snel toe. Een kanootje of vijftig en wat oude museumslepertjes. Fons staat weer als Winnetoe op de uitkijk! "'Goh!, u zit eerste rang. Gezellig hé?" We mompelen nog zoiets van inschattingsfoutje en verkeerde timing, enzo.

                          Zorgvuldige planning van de goedheiligman


De drukte maakt al gauw weer plaats voor serene rust. De wind neemt af, de mist neemt toe. De koetjes duiken vrolijk nog wat bolletjes op. Kansloos!
Twee dagen later onderneem ik een nieuwe poging. Nu neem ik aan de andere kant van de brug plaats.
Het is hier nog een stukje dieper. Ik heb geen korreltje meer gevoerd en verander de vistijd.
He word een doordeweeks avondje instanten. Na vijf minuten is er al leven in de brouwerij! Een hevig schokkende top en een paar loze piepjes. Ik reageer meteen en voel wat fel getik aan de lijn. Even later word er een prachtige herfstbram onthaakt. Die avond zou dat nog vijf keer gebeuren. Er zit vis! Nu nog de juiste soort.

De karper laat zich die avond niet zien. Ik peil nog wat en kom toch weer een paar leuke dingetjes tegen. Eén karper maakt nu een hoop duidelijk! Het zoeken naar een winterholding op nieuwe visgronden zijn bezigheden waar ik me prima mee kan vermaken.
Afgelopen zondag. Een zuidwesterstorm teistert het land. We zoeken een beschut plekje op.
De schuimkoppen staan op het water. De oval is onze enige bescherming vandaag. Deze stek heeft Fons voor z'n rekening genomen en heeft er drie dagen licht gevoerd. De hangertjes worden vervangen voor de echte ouderwetse en zware swingers. De harde wind voorkomt echter niet, dat er af en toe een loos piepje uit de delkim komt. Deze staan al op standje één.
Na een kwartiertje hoor ik in plaats van één loos piepje, vijf piepen achter elkaar. Ik snel de oval uit en zie de top krom staan. Snel pak ik de hengel, en sta in de volle storm een karper te blokken.
Ze zijn nog goed wakker!! Een prachtige dril die een minuut of vijf duurt. Fons schuift het net onder een mooie schub. De winterkleuren worden al licht zichtbaar op de vis. Ook heeft ie een apart vlekkie op de buik. Waarschijnlijk een oude beschadiging of een litteken van de schubbenziekte.
Overigens was de vis kerngezond.

Deze vis stemt ons hoopvol. Na een kwartier al aktie. De wind doet er nog een tandje bij. Rondom de stek breken er takken uit een oude wilg. Eéntje weet zelfs het spatbord van m'n scooter te raken. M'n vervoersmiddel is er niet gestroomlijnder door geworden.
Een volgende aanbeet blijft gek genoeg uit. Het zal toch niet de enige geweest zijn? Allemaal vragen en twijfels die de kop op steken. Een inschattingsfoutje is zo gemaakt.