Scharrentapijtjes en wijtingkleedjes

Mooi weer. Felle aanbeten. Halen van drie tegelijk. Allemaal ingrediënten voor een "zout" feestje. En dat werd het afgelopen week!
Begin november. DE tijd dat de garnalen massaal onder de kust zitten. Deze garnalen vormen een belangrijke schakel in de voedselketen op de Noordzee. Deze mini lobstertjes trekken een hoop vis aan. Het ene jaar wat meer dan het andere. Dit heeft vaak met factoren te maken als, weersomstandigheden en beroepsvisserij.
De berichten waren voorafgaand de afgelopen week veelbelovend. Peter, Matthieu en ondergetekende hadden zoals eerder vermeld een wrakkentocht geboekt. Deze kon door te hoge golfslag helaas geen doorgang vinden. Het aas was al gescoord, dus een alternatief was snel gevonden. We zouden die Zuidpier even onveilig maken!
Een mooi plekkie was gauw gevonden. Een flinke zuidwester en opkomend tij, besloot ons om net voor de bocht een gokje te wagen

                      Er "loopt'' een lekker zeetje.

Het mooie van deze stek is, het van twee walletjes eten. Gokje aan de binnenkant, worpje aan de buitenkant.
Een driehaaks paternostertje voorzien van 170 gram breakaway ankerlood en beaasde haakjes, in de vorm van een cocktailtje; zeepier en zager.
We gooien met z'n drieën bijna gelijktijdig in. Eerst aan de binnenkant i.v.m de harde vloedstroom die op dat moment nog aan de buitenkant aanwezig was.
Het is gelijk raak! Harde en felle rukjes op de top. De haken zitten binnen een minuut of vijf vol met wijtingen.
Omdat de aanbeten elkaar snel opvolgen, zag ik kans om een kort filmpje te maken.
Het gaat om mijn rechterhengeltop.
Excuus voor het slechte geluid. Er stond een pakkie wind, vandaar.

Ook bij Peter en Matthieu is het werken geblazen. Lijntjes beazen, ingooien, aanbeet verzilveren, onthaken en weer opnieuw beginnen. We zitten middenin de wijting. Veel klein en ondermaats, maar ook mooie dertigplussers. En dan geen ponden, karpervrinden!
Dat het vergeven zit van de vis, blijkt ook van het aantal zeehonden wat aanwezig is. Ik tel er al gauw vier. Volgende keer dus een pakje hondbrokken meesteken.

                     Wijtingen met twee of soms drie tegelijk.

Het is twaalf uur. De vloedstroom loopt op z'n eind. Wat de binnenkant betreft geloof ik het wel. Die kat van mij heeft volgende week een speknek! Tijd om wat anders te proberen.
De buitenkant van de Zuidpier is qua bodemprofiel iets variërender dan de binnenkant en is wat zanderiger.
Een paar leuke panscharren sla ik zeker niet af!
Peter heeft gelijk de eerste al op de kant.

                      Vette bek voor Peter!

Deze switch naar de buitenkant word ook een waar visfeestje! Halen van drie scharren zijn niet eens meer bijzonder te noemen. Het is gewoon kneppelhard genieten! Frisse zeewind in je gezicht, zoute lippen, krijsende meeuwen, de zon in de zee zien zakken en die alsmaar tikkende en buigende hengeltoppen.

                     De scharren lagen opgestapeld

                      Ook Thieu vist een aardig potje mee.

                     Verser bestaat niet!

           Aan het eind van de dag nog deze toegift.

Een dag die veel te snel voorbij ging. Ook een bijzondere. Zo maak je het lang niet altijd mee. Ik zal het karperen in de winter zeker niet laten, maar een goed alternatief is zo voorhanden!