Twee gezichten...

Afgelopen zondag.
Het gaat een prachtige dag worden. Ik heb eindelijk een weekje vakantie! Het weer werkt mee, de karpers werken mee, en m'n cluppie zal vandaag met een nulletje of zes van De Graafschap gaan winnen, en zo de felbegeerde landstitel gaan binnen slepen. Niet wetende, hoe het uiteindelijk zou aflopen

Mokum is klaar voor een feestje. Al kom ik niet meer zoveel in de stad, het is er vandaag goed toeven.
De karpers bereiken de paaigronden, de rokjes komen weer tevoorschijn en het bier is ijskoud.
Er word een zeil van een bootje opengeritst. Een zwerver. Hij wrijft door het felle zonlicht, in z'n ogen. Een beetje slaapdronken of dronken van een euforische avond?
Ik paas hem een ijskoud 'Euroshopper' biertje toe. Er verschijnt een kleine glimlach. 'OAJAKSZ!!' galmt het over de gracht. Hij is duidelijk in een kampioenschapstemming.

De zwerver verdwijnt richting centrum, ons glimlachend achterlatend.
De stek heb ik al een tijdje op het oog. Ik heb er in het verleden vaak gevist. Op één of andere manier heeft het me daarna compleet losgelaten. Het zal wel door de drukte van de stad komen. Echt lekker rustig zit je er niet.

Ik besluit om samen met vismaat Fons, de gracht aankomend voorjaar nog eens goed bij z'n lurven te pakken. Een brede voercampagne word opgezet.
Dit klinkt vreemd voor het voorjaar, maar boezemvissen zijn nou eenmaal niet te temmen.
Dit word de aankomende weken ons jachtterrein. De eerste vissen hebben we al gespot en ook gevangen. We zijn ze op het juiste spoor.

Terug naar afgelopen zondag. Ik krijg een app-je van mijn zoon. Hij heeft een goede opvoeding genoten. Hij is voor Ajax. Net zoals ik dat weer van m'n vader heb meegekregen. Echt zo'n vader-op- zoon dingetje. Wij zijn nou eenmaal niet van die schichtige provinciaaltjes. Wij durven gewoon voor onze mening uit te komen. Dat Ajax nou eenmaal de beste club is, daar kan niemand wat aan veranderen. Het heeft niets met zogenaamde hoofdstedelijke arrogantie te maken. Het is gewoon een feit.

Hij verheugd zich op een fantastische dag en gaat samen met z'n vrienden naar de Arena. Daar is inmiddels een groot podium opgezet om de boys te huldigen.
Hij laat me nog even weten dat hij het leuk zou vinden als ik uitgerekend vandaag nog een mooie dikke spiegel zal gaan vangen. Dan zou de dag compleet zijn! Dat Ajax kampioen gaat worden is een formaliteit. Ik hoop, maar verwacht het eigenlijk wel. Dit is zo'n dag dat er niets fout kan gaan.

                                             De hommertjes waren al gearriveerd  


Ik kom meteen goed uit de startblokken. Na een uurtje krijg ik een ferme run. Die snelle runs verraden op de boezem al snel een hoop. Negen van de tien keer heb je te maken met zo'n hitsig hommertje. Zo ook deze keer.
Ik rouw er niet om. Elke vis van open boezemwater telt dubbel. Het zijn vissen waar je nou net wat meer tijd en energie in moet steken. De kuiters kunnen nu niet meer zolang op zich laten wachten.

Fons is dan nog niet gearriveerd. Het is moederdag vandaag. Vanwege het feit dat Fons een stadskoerier is, zal het deze zondag een drukte van belang worden betreft het rondbrengen van wenskaarten en verrassingspakketjes.
Ik vraag me af wat daar nou in kan zitten. Chocolaatjes, of een range aan Cristine le Duc producten?
Afijn, Fonsie komt s'middags even aanschuiven.

Ik voer nog maar een paar strategische plekjes aan. Er gebeurd een hele tijd niets. Paainukken?
Ik open de Radio 1 app. Handig om even snel de tussenstanden te checken plus het feit dat ik een voetbalwedstrijd op de radio veel spannender vind dan op de tv.
De Delkim's zwijgen. Mijn oren zijn nu gespitst op het radioverslag. Het is muisstil geworden in de stad. Iedereen zit nu waarschijnlijk in de kroeg, kantine en/of tuin.

Zestiende minuut. Yes! Younes met de 0-1. Ik hoor in de verte een hoop gebrul uit de kroeg op de hoek. Er word zelfs al 'kampioenuhh!' gescandeerd.
Na het hommertje is het op de stek akelig stil geworden. Is het door het warme weer, oostenwind of het tijdstip? Altijd weer die onzekerheid van de boezem.

De 0-2 blijft uit. De 2-0 ook. Ik verleg de rigjes en luister verder.
Het bevreesde gebeurd. De Graafschap maakt gelijk! En verdiend! Ajax maakt er een zooitje van.
De Boer is het spoor bijster. Net zoals ik dat wel eens op de boezem ben.
Hij haalt z'n topscorer eraf en wisselt voor een vleugelspits die al zes maanden hopeloos uit vorm is.
Het zal wel. Frank zal er wel verstand van hebben. Net zoals ik dat soms ook denk. Karpers en spitsen kun je nou eenmaal niet dwingen...

                                         Fons eerder in de week. Het eerste spiegelsuccesje...


Wat Ajax ook doet of probeert, het lijkt nergens naar. Als ik de commentator moet geloven schijnt Ajax helemaal in paniek te raken en komt er van voetballen niets meer terecht.
Het zou allemaal wel even goed komen. Het lijkt wel op vissen!

De lampies worden kampioen. En terecht! Als je van een kandidaat degradant niet kan winnen in de kampioenschapswedstrijd, verdien je het gewoon niet. Simpel!

Op de app blijft het stil. Kort daarop krijg ik een berichtje; Geen woorden voor! is de korte maar krachtige reactie van zoonlief.
Het zal vijf minuten na het laatste fluitsignaal in Doetinchem zijn geweest, wanneer ik een trage maar gestage oploper op mijn rechterhengel krijg. Een beetje beduusd staar ik naar de top. Deze buigt vanwege het toplood centimetertje voor centimetertje naar beneden. Echt zo'n dikke vissen aanbeet!

Ik dril de teleurstelling weg. Dat lukt aardig, wanneer ik voor het eerst een glimp van de karper kan zien. Da's een dikke, fluister ik naar Fons.
Tien minuten lang zwemt de karper onder m'n top en maakt gretig gebruik van z'n gewicht. Fons staat al in de houding met het schepnet. 'Als het kan; Maaien met dat ding!. Een niet zo'n subtiel advies om een vis te landen, maar ik wil deze. Sterker; het moet!
Het zal de eerste spiegelkarper van het seizoen worden. Dat werd tijd ook! Het is meteen een goeie.
Ik gooi de hengel aan de kant, klots vier emmers water over de vis heen en sta voor even met de vis op de foto. Deze mag kort daarna op de foto. Het moet allemaal even in een sneltreinvaart. In deze weersomstandigheden drogen de vissen snel op, en dat willen we niet.

Het genieten komt daarna. Ik ben meteen uitgevist voor vandaag. Volgende week maar weer! Overmand door emoties? Je zou het zo kunnen stellen. Die vis doet me wat. Dat Ajax kut gespeeld heeft, ook.  Het is een dag geworden met twee gezichten. Het app-je was goed voorspeld. Bijna compleet. Het blijft vissen. Je weet het maar nooit!...