Oud en Nieuw...

Voor heel even valt er een stilte. De retainersling word opengeklapt. De in winterse kleuren getooide spiegelkarper glijd rustig zijn vrijheid tegemoet. Nog een paar laatste zwenken met de dieprood gekleurde staart. Dit was 2016. De allerlaatste. Wat een afsluiter!



Twee jochies komen een beetje jolig voorbij gefietst. Biemm! Knal!
Het vuurwerkverbod op oudjaarsdag kan maar moeilijk gehandhaafd worden. Ik ben zelf vroeger ook geen lieverdje geweest, maar om nou middenin de natuur een maatse Cobra af te steken?
Ik zal wel een dagje ouder worden en het niet meer begrijpen.
De luide knallen die met het kwartier hoorbaar toenemen verraadt in ieder geval dat het oudjaarsdag is.

Al een paar jaar heb ik het met vismaat Fons erover om juist dan een nachtje te gaan vissen.
Het komt er wederom niet van. Fons is grieperig en de weersverwachting is ook niet al te best. Koud, winderig en mistig. En waarom zouden we? De aanbeten die verrassend genoeg nog steeds blijven komen zijn de laatste weken allemaal in de ochtend. Waarom? Geen idee, maar dat boeit nu even niet.
Een nachtje zal geen meerwaarde hebben.

Oudjaarsdag zal worden uitgeluid met een geweldig mooi spiegeltje. Op Nieuwjaarsdag zijn we al weer vroeg ter plekke. Zo vissen we in ieder geval de meest productieve uurtjes mee.

           Het afscheid van een subliem jaar. Er word meteen weer vooruit gekeken...


Op Nieuwjaarsdag zakt de moed ons in de schoenen. Het is nou niet het meest gunstige weer. Met een graad of twee, motregen en mist heb ik altijd slechte ervaringen gehad.
Toch lijkt het tegenwoordig de nieuwe modegril, dat het allemaal niks meer uitmaakt.
Opvallend genoeg word op veel wateren leuk gevangen. Het lijkt wel makkelijker dan in de zomer.

Het plan om een nieuwjaarsvis te vangen lukt voor Fons. Een prachtige roestbruine schub.
Het geeft Oud en Nieuw een beetje extra cachet.
Mijn nieuwjaarsvis laat dan nog even op zich wachten.

Drie dagen later staat er een social met Rolf op de planning. We pielen wat op diverse wateren.
Er staat in 2017 genoeg te gebeuren. Een mooie plek om te vergaderen is natuurlijk aan de waterkant.
Na tien minuten loopt er een hengel af. Een braaf schubkarpertje van een pond of acht luid het nieuwe jaar in. Het blijft daarna stil, maar ach wat boeit het... Er word vooruit gekeken. Nieuwe ideeën, nieuwe plannen.

Oud is maar oud. Ik blijf graag actueel. Dus op naar het nieuwe!

                                                   De eerste van 2017...