Het jaar 2021 is bijna ten einde. Doei! De mazzel! Tot nooit meer ziens! Afgevinkt. In alle opzichten was het afgelopen jaar een tijd van vele ongelooflijke ups en een paar harde downs. Over dit blog kan ik kort zijn, deze is op sterven na dood. De social media hebben het ouderwetse bloggen ingehaald. Best jammer! Mensen lezen bijna niet meer. Het gaat tegenwoordig om plaatjes met grote en nog grotere vissen, uitzonderingen daargelaten. Die volg ik, zij mij. Toch hoop ik (zoals ik elk jaar beloof) dit blog weer nieuw leven in te blazen. Er is in dit bewogen jaar nogal wat gebeurd in mijn vissersleven en werk. Over één ding kan ik hoog van de toren blazen; privé gaat het beter dan ooit. Ik ben helemaal 'Limgeburgerd". Ik heb nieuwe mensen leren kennen, wordt overal even gastvrij ontvangen en ik heb het thuis veel te goed met mijn ontzettend lieve vriendin, die werkelijk dag en nacht klaar staat. Net zoals ik overigens. Wij zijn in balans!
Even terug naar begin dit jaar. Het voorjaar laat zich van zijn koude kant zien. Er ligt ijs en af en toe valt er wat sneeuw. Barre omstandigheden om een karpertje te vangen. De motivatie is ver te zoeken. Ik kies nu een keer voor de warme kachel en doe leuke dingen thuis. Hoogtepuntje was toch wel het weekje in Cadzand. Een leuke bungalow en een beetje vissen vanaf het strand op schar. Sightseeing was er vanwege de lockdown niet bij. Blij en gelukkig dat we dan nog een mooie hobby hebben om even lekker buiten te zijn. In maart krijgt het voorjaar een opleving. Het is ineens ontzettend warm, de luchtdruk hoog en de hemel strakblauw. Ik heb m'n les van vorig jaar wel geleerd. Ondanks deze ongunstige omstandigheden is er altijd wel een weg naar een mooie vangst. Ik tover de ziglijnen en kleine pop-ups tevoorschijn. Terwijl de hele put blankt vang ik me het schompes. In vier uur tijd tover ik een totaal van 100 pond en 4 vissen op de mat. Wereldsessie! Achteraf bleek dat er op dit bewuste water nieuwe regelgeving was en het ziggen is verboden. Dus dat werd het ook niet meer. Achteraf vraag ik me nog steeds af wat de reden is van weer zo'n stom regeltje. Vang ik teveel? Niet visveilig? Regels zijn er om te handhaven en dit gebeurde ook niet. Wijze les voor desbetreffende H.S.V. We leven tenslotte al in een land met veel te veel regels waardoor de bomen door het bos niet meer gezien worden.
 |
Nu laat ik me niet zo gauw in een hoek drukken, dus werd er het één en ander aangepast voor een andere subtiele manier van vissen. Na het zien zien van de geweldige Herwin Kwint video's over het gericht feedervissen op grote karper was er voldoende inspiratie en werden er nieuwe spullen aangeschaft. Twee zware feederhengels (barbeelhengels) van Korum, 11 ft en 1.75 lb, middelgrote feeders en geniepige onderlijntjes beaasd met mini-boilies. Van het begin leverde dit meteen heel veel en mooie vissen op. Fantastische sport!
Fantastische sport!
En zo hobbelde het voorjaar voort. Ik had ondanks de beperkte vistijd het maximale eruit kunnen halen. Nu weet ik dat deze put ook niet het eeuwige leven voor mij heeft. Ik begon ondertussen vangsten te dubbelen. Dan weet je dat het einde nabij is. Ik moest en zou nog één vis willen vangen. Een vis die dik de twintig kilo ingaat. Een zware karper waar hordes mensen elke dag weer voor terugkeren. Ik kan je verklappen; het is mij niet gelukt. Ik vindt het goed zo. Dit einde werd 'vergemakkelijkt' rond half juli, daarover straks meer. Ondertussen gaat het op mijn werk prima. Ik heb het ontzettend naar mijn zin op de luchthaven, alhoewel ik de continudiensten begin te voelen en me werkelijk afvraag of ik dit wel tot mijn pensioen vol ga houden. Dan zie ik plots een vacature op Facebook langskomen waar m'n hart sneller van gaat kloppen. Even twijfel ik nog, maar mijn vriendin haalt mij over. 'Deze functie is op jouw lijf geschreven!' fluistert ze mij toe. Ik solliciteer, wordt uitgenodigd voor een gesprek, een 2e gesprek en wordt aangenomen bij Sportvisserij Limburg als Medewerker Projecten en Doelgroepenondersteuning. Dit klinkt als een hele mond vol en dat is het eigenlijk ook wel. Een hartstikke leuke en veelzijdige functie die vol in het teken van belangenbehartiging voor de hengelsport en sportvissers in Limburg staat. Eén van mijn taken is het ontplooien van activiteiten voor jong en oud en hou me bezig met de communicatie. Ergens was dit voor mij een grote wens om ooit nog eens werkzaam te zijn binnen de hengelsport, dat het dan ook nog werkelijkheid is geworden was voor mij een absoluut hoogtepunt dit afgelopen jaar. Deze functie houd wel in dat ik dingen heb moeten skippen. Na jaren 'consultant' bij Martin SB te zijn geweest heb ik daarin de beslissing moeten nemen om hier mee te stoppen. Als hier niet automatisch je energie naar toe gaat en vissen een 'moetje' wordt dan moet je zelf de conclusie trekken. Nu zie ik meer 'consultants' om me heen en dan zie ik vaak dat het om gratis boilies of boilies met hoge korting gaat. In mijn ogen niet de juiste richting. Vissen voor een merk betekend volle commitment naar het bedrijf toe. Ik ben bij Martin SB in ieder geval nooit iets te kort gekomen en voordat ik maar wat aan gaan klooien heb ik er de stekker uitgetrokken. Beter voor beide partijen!
Een andere weg inslaan is vaak ontzettend gezond!
Het geeft mij momenteel wel een ontzettend gevoel van vrijheid. Dat lucht enorm op kan ik je vertellen. Mijn visserij gaat weer terug naar waar het ooit begonnen is. Avontuur, nieuwe wateren en nieuwe inspiratie. Als ik wat vang dan is dat prachtig, zo niet is dat ook goed. Volgend jaar zal ik hier verder mee gaan. Ik vlieg er gewoon in. De Maas, de putten, kanalen. Gewoon gaan!
Genieten van elke vis en omgeving.
Even terug naar half juli. De succesvolle sessies aan de put komen plotsklaps tot stilstand. Limburg krijgt te maken met enorm veel water van overvloedige neerslag die dagen stand houd boven Limburg, maar erger nog; vooral in de stroomgebieden die hogerop in de Ardennen en Eifel liggen. Een grote overstroming tot gevolg. De plaatselijke visvijvers raken overstroomd. Vissen worden meegevoerd naar omringende beken die weer veranderd zijn in wilde en woeste rivieren. Een exacte schatting weet ik niet, maar wel dat er voor tonnen aan vis de Maas is in verdwenen en de hengelsportverenigingen met lege handen achterlaat. Ook aan de Maas zelf is het 'hommeles'. Vissen (Vooral karpers) zwemmen uit. Opportunistisch als ze zijn, zwemmen de karpers de weilanden op en belanden zelfs bij sommige mensen in de achtertuin. Omdat ik nog maar een paar weken in dienst ben bij Sportvisserij Limburg wordt ik meteen in het diepe gegooid. Een grote reddingsoperatie volgt die we samen met buurtfederaties hebben kunnen bewerkstelligen. Het waren lange maar ontzettend nuttige dagen. Je bent meteen goed ingewerkt!
Visreddingen in Limburg
Na half juli is er ontzettend veel veranderd in mijn visserij. De motivatie was weg, had het ontzettend naar m'n zin op het werk en het vissen verdween een beetje naar de achtergrond. Af en toe op een plaatselijke verenigingsvijver wat knollen verleiden deed ik dan nog wel met enige regelmaat. Hoogtepuntjes waren er nog wel in september. Tijdens onze vakantie in Twente hebben we hartstikke leuk gevangen op een glasheldere zandput. De zigrig was wederom de winnaar! Een week later zaten we weer in Zeeland. Daar hebben we nog wat leuke zeebaarzen vanaf het strand kunnen vangen. Hierna kwam de daadwerkelijke break met Martin SB en hengelde nog wat op een vijver in de buurt. Op dit moment loop ik overvol met inspiratie en nieuwe ideeën. Heerlijk! Nieuwe wateren, nieuwe uitdagingen!
De zigrig was weer ontzettend succesvol afgelopen jaar!
En dan is er natuurlijk nog corona.... Zullen we het daar maar niet over hebben? Nee dat we gaan we dan ook niet doen. We blijven optimistisch zoals altijd. Het komend jaar wordt altijd beter dan het afgelopen jaar. Punt! Don't Worry About a Thing!
Allemaal een fantastisch en gelukkig 2022, en blijf vooral gezond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten