Zoveel mogelijk linkerflanken.......(Part one)

Afgelopen weekend werd er alweer voor de derde keer in successie, de AHV spiegelkarperwedstrijd georganiseerd. Een uniek evenement. Een wedstrijd waarbij de inschrijving gratis is, de stekkeuze vrij en er alleen dus gevangen spiegelkarpers tellen. Een wedstrijd die gehouden werd van vrijdagavond 19:00 u tot zondagavond 19:00 u. Achtenveertig uur met hopelijk veel spiegelpret! Controle is er alleen in de vorm van naleving van de algemene regels zoals in de vergunning staat en het meefotograferen van een apart item, mocht je een spiegelkarper weten te strikken. Vrijdagmiddag, drie uur voor de wedstrijd werd dit speciale item via een persoonlijke e-mail bekend gemaakt. Het werd de Vispas 2012. Dit alles om eventuele fraude tegen te gaan. De vangsten kon je melden via een e-mail adres of vermelding via een FB of twitter account. Tot zover het unieke en aparte.
 In deel 1 neem ik je mee naar onze beleving van de eerste vierentwintig uur van de wedstrijd.
Na m'n verhuizing en bijkomende lichaamlijke problemen was m'n motivatie even ver weg. Omdat ik ook nog organiserende taken had bij deze wedstrijd en een niet meewerkende rug, twijfelde ik hevig over deelname.
Vismaat Fons drong aan. We kozen een oude, maar vertrouwde stek met een kleine kans op een spiegelkarper. Weekje voerpijpen volladen en erin pompen! Voor dit weekend stonden de Krill BPO en de Shellfish Pineapple op het programma.
Het spiegelbestand op dit grote boezemstelsel is daarintegen wel uniek. Projectspiegels afgewisseld met "wilde" spiegels. Kortom, je kan op dit uitgestrekte water van alles verwachten. Er zwemt hier nog steeds een pot met goud rond. Ook is dit alvast een klein afscheidstourneetje van een water waar ik de afgelopen zes jaar menig uurtje heb doorgebracht. Het water voor een deel van raadsels ontrafeld, maar voor een veel groter deel onopgelost is gebleven. Het is goed zo. Ik zal vanaf volgend jaar de pijlen op een ander boezemgedeelte richten, die ik waarschijnlijk m'n hele leven nog niet kan afvissen, maar hopelijk weer veel raadsels kan ontrafelen. Goed, we dwalen weer af.

                               Die pot met goud kan nooit ver weg zijn!

Vrijdagmiddag word de computer van Fons gechecked op mail. Het item is bekend. De spullen worden gepakt en op de arme maar nuttige brommertjes beladen.
De rigs van Fons krijgen om een uur of acht een zwengel richting 't wijd. Ik wacht nog even. Fons heeft zijn best gedaan om een heerlijke bak met "Boem Boem Bami"' in elkaar te flansen. Ik vreet bijna het plastic bordje erbij op! Het geheel word afgeblust met een lekker koud biertje.
Om een uur of elf gaan ook mijn gluiprigjes richting voerstek. Er rolt al een vis. Het vertrouwen is door deze roller en het superconstante weer van de afgelopen week echt torenhoog!
Al vijf minuten later knalt m'n swinger vol tegen de blank en slaat de top resoluut krom. Game on!
De vis doet een minuut of vijf stinkend zijn best, maar ik kan er uiteindelijk toch nog het netje onderschuiven. Een prachtige boezemschub met maarliefst twee buiken! Eén van die buiken zit ook nog eens barstens vol met de gevoerde krill bol. Tot zover werkt het plannetje. Nu alleen die taaie spiegels nog.

                                              Op het voer!

Hierna blijft het een best tijdje stil. Zou het de enigste vis op het voer zijn geweest? De twijfels slaan weer toe door die bizarre wispelturigheid van dit boezemwater.
Ht begint te regenen. Ik mag het wel. Zo hoort herfst te zijn.
Om 03:15 krijg ik een sms-je van Fons.
"'Hey lange! Ik zou je riggies effe checken. Bij mij kaal en kapot gevreten. De huftertjes!"'
Ik sta ondanks m'n kapotte rug meteen op en draai twee lijntjes binnen zonder boilie. De krabben doen weer van zich spreken. Ik ga het wekkertje nu om het uur zetten! Eigenlijk geen doen, maar wat nu anders? Zonder aas, waarschijnlijk nog minder karper.
Ik gooi het vers beaasde rigje weer richting plek en ga weer liggen. Gelukkig is het gestopt met regenen.
Nu is het wederom na vijf minuten, dat de delkim het uitbrult van genot. Een identieke dril als bij de eerste vis volg,t en ik kan nu wederom een boezemschubje landen.

De nacht nadert zijn einde en een caleidoscopische zonsopkomst volgt. Het is op 't moment kneppelhard genieten! Met de afgelopen verhuizing, waar ik een goed maandje niet heb kunnen vissen, heb ik dit ontzettend gemist.
Goed, twee voor de schub, spiegel, nul! Nog een dag en een nacht te gaan. Hierin gebeurde bizarre dingen, waarvan jullie in het 2e deel verslag krijgen die ik morgen ga posten. Keep in touch!

                               Kneppelhard genieten!!