Avondje scheve smoelen...

Het is bijna achttien maanden geleden dat ik mijn zeevishengels voor het laatst in mijn handen heb mogen houden. Hengels die ooit mijn grote liefde waren, nu slechts afdankertjes. Echter, ik kan er nooit, maar dan ook nooit afstand van doen. Het zeevissen zit er nou eenmaal van jongs af aan in. Het karperen heeft die ouwe liefde, een nieuwe vlam gegeven.

Het voorjaar heeft dankzij investeringen van zoeken, peilen ,voeren en uren draaien er bij mij aardig ingehakt. Over vangsten niets te klagen hoor, begrijp me niet verkeerd! Maar een beetje karpermoe ben ik wel.
Ook nu valt er best een karper te schaken, maar ik krijg de laatste tijd steeds meer het gevoel dat ik koude en paarse jatten, natte sneeuwbuien en harde zuidwesters nodig heb om hier voldoening uit te halen.
Het lome, maar wel standvastige weer met noordenwinden van de laatste tijd en de telkens maar weer toenemende drukte op het water van onkundige kapiteintjes met veel te grote sloepen, deden mij besluiten om even wat anders te gaan doen. Ik blijf tenslotte sportvisser!
Nu is het niet voor de eerste keer op mijn blog, dat ik over deze escapades verhaal. Ik bemerkte dat ik in het verleden, rond deze tijd van het jaar, vaker zo'n dipje heb gehad. Een mooi oplaadmomentje voor hopelijk weer spannende sessies, later in de aankomende maanden.

            






Even geen runs..., maar rammelende toppen.











Het woord zeevissen is gevallen. Toch lieg ik hier een klein beetje over. Ik heb namelijk niet op zee gevist, maar 'gewoon' op het binnenwater. Een bijzonder binnenwater dat wel. Ik denk dat er maar weinig wateren op deze wereld zijn als het Noordzee-kanaal. Een bizar diep kanaal met een scherp talud naar de kant toe. Voor zoetwatervissers zit hier nog een fantastisch bestand aan snoekbaars ,baars en brasem, maar bijzonder zijn toch de talrijke zeevissoorten die hier voorkomen. Echt teveel om op te noemen. Van horen zeggen is er zelfs een haai gevangen! Het Noordzee kanaal is zelfs een kraamkamer geworden voor deze vele zeevissen. Door de structurele overbevissing op de Noordzee, kan volgens mij dit kanaal zelfs vissoorten behoeden van uitsterven.
Door de aantrekkende economie en de toenemende import en export word het 'internationale' scheepvaartverkeer steeds drukker. Gevolg is het vaker openen van de zeesluis bij IJmuiden en het binnentrekken van de vis en het zoute water. Omdat zout water nou eenmaal zwaarder is als zoet water valt er in de diepe vaargeul dus veel te halen.

Zo ook gisteren. Vismaat, dorpsgenoot en karpercrack Marco komt me vergezellen. Het is voor hem allemaal nieuw, maar wilde ook wel even proeven aan wat anders. Komt er nog bij dat Marco een echte liefhebber is van vis en zijn culinaire hoogstandjes zijn dan ook niet van de lucht. De frisse Chardonnay en het schijfje citroen, daar gelaten. Het is nu eind juni en dat betekend dat er op het kanaal een grote kans is op 'zomervis'. De gulletjes en wijtingen maken plaats voor tong, paling en zeebaars. Al deze soorten zijn bij tijd en wijlen goed te vangen aan het kanaal. Enkele bijvangsten verwachten we in de vorm van: bot, grondels en misschien zelfs wel een hele echte schol.
Na aas gehaald te hebben bij goedkopervissen.nl in IJmuiden (Wat overigens het bekijken waard is. Echt een top zaak!) zochten we een stekkie rond Velsen. Er is hier aan de Kanaaldijk gelukkig altijd plek. Echte hotspots zijn er niet. De bodem is hier vrij monotoon, het scherpe talud daar gelaten. Om kwart over zeven gaan de eerste lijnen richting vaargeul. Na een minuut of vijf begint mijn linkertop te rammelen en draai een prachtig scholletje naar boven.

         De schol is bezig aan een comeback in de Nederlandse kustwateren

Het begin is er. Leuk! Nog niet waar we voor gekomen zijn, maar we verwachten in de schemer wel meer activiteit van de tong. Ook Marco krijgt al gauw een paar rammelaars. Een mini wijtinkje en een bot levert dit op. De avond valt. De wind neemt af. Een prachtige zwoele zomeravond volgt.

                                              Een prachtige zwoele zomeravond

Als de schemer plaats maakt voor de duisternis, nemen de aanbeten in rap tempo toe. Om het kwartier komt er wel een visje binnen. Er valt zelfs een primeur te vieren. Ik vang m'n eerste zwartbekgrondel! Niet dat dat zo speciaal is. Deze koddige visjes komen massaal voor in het kanaal, maar ik wist er gek genoeg nog nooit ééntje te haken. Ook de tong is redelijk actief en maken deze gezellige avond compleet. Met z'n tweeën vangen we in totaal vijftien vissen.
De batterij is inmiddels weer opgeladen, de karper zit weer in het hoofd. Het zal mij benieuwen wat juli brengt!

                                  De kenmerkende scheve smoel van de tong