Meivakantie...

Tussen alle drukke werkdagen in, was daar ineens een lege ruimte. Een lege ruimte die ik nuttig zou opvullen.

Mei is de maand om aan de waterkant te vertoeven. Het moet deze maand gewoon gebeuren. Een tweede goede periode begint weer ergens half september. Da's voor later.
Na een kwakkelende en taaie winter is het allemaal opeens los. De watertemperatuur schiet omhoog en de onderwaterwereld is weer volop in beweging. Scholen ruisvoorns aan de oppervlakte, minuscule belletjes van een azende zeelt en het bekende koppeltje duikelen van wat brasems.
In mei is alles opeens weer anders aan de waterkant. Iets waar we wat meer gewend aan zijn. Ik zie liever wat vers kroos in een vuilhoekje liggen, dan wat ijsschotsen. En toch krijg ik al weer heimwee naar die ijsschotsen.

Het mooie weer met alle net opgesomde bijkomstigheden trekt ook meteen een hoop vissers naar de waterkant. S'winters zal je ze niet zien, maar zodra de temperatuur goed genoeg is om in een t-shirt, korte broek en een krat bier aan de waterkant te verschijnen, weet je dat je met 'mooiweervissers' te maken hebt.
Opeens zitten ze er. Zo ook aan het begin van m'n welverdiende meivakantie.
Ik voer drie dagen op een uitgekozen stek. Ik doe het voor meibegrippen vrij fors. Veel en verspreid.
De vis is aan de zwem, en wil dat zo houden.

De vakantie is begonnen. Kennelijk slecht door mij getimed. Een inschattingsfoutje. De voorjaarsvakantie is ook begonnen. Het water zit vol met fanatieke middelbare scholieren. Ze zullen het eerste voorzichtige nachtje van het jaar draaien op 'mijn' voerplek. Kunnen hun ook niet weten.
Ik haal m'n schouders op. Jammer, maar ik hou van rust. Gelukkig heb ik nog zat alternatieven. De vis is aan de zwem, weet je nog.


Ik had dus negen dagen alle tijd en ruimte. Negen dagen die ik niet compleet gevuld met hengels aan de waterkant heb gezeten.
De helft heb ik gespendeerd met observeren, peilen en wat aantekeningen maken.
Vooral die aantekeningen kunnen me aardig op weg helpen.
Zo heb ik van de laatste tien jaar, al mijn agenda's bewaard. Ik zou het geen logboek durven noemen. De blanks staan niet genoteerd. Die vind ik niet interessant.
Wel kan ik per maand de vangstsessies bekijken.
Als ik de maand mei erbij pak van de laatste jaren, kom ik over sommige wateren een duidelijk patroon tegen. Gelukkig dat ik toen ook de observaties opschreef. Aasgedrag, watertemperatuur en paaiplekken, om er maar een paar te noemen.

Het is nog steeds niet anders. De paaiplekken van toen, zijn ook vaak de paaiplekken van nu. Daar lag m'n houvast in deze vakantie.
Het werd uiteindelijk een paaiplek op afgesloten water en een paaiplek ergens op de boezem.

De eerste plek heb instant bevist. De vis was er net afgepaaid. Ondiep met blubberbodem. Ik had de chod-rig als wapen. Een ware killer als het om instant vissen gaat.
Het werkte. Ik zag de vis in de buurt, voerde kort daarvoor wat bij, en ving! Twee korte sessietjes leverde me uiteindelijk vijf vissen op. De effectief geviste uurtjes waren er in totaal maar vijf. Twee en een half uur vissen en dan een zonnetje pakken op het balkon. Da's ook vakantie!

    De ondiepe paaikom. Check de belletjes. De vis komt hier maar een paar dagen per jaar.

                                                          Gehavend door de paai...

                                                    De chod-rig bleek een ware killer!

                                                           Een hitsig hommertje...

De tweede plek heeft een verleden. Ik heb hier al heel wat voetstappen liggen, en een fotoalbumpje gevuld.
Het water is wispelturig. Ze zijn er of ze zijn er gewoon niet.
Ook vismaat Fons had dit jaar een oogje op dit water. Hij zou wat voorvoeren en meevissen.
In totaal viste ik hier drie nachten en dagen. De nachten waren zoals verwacht, erg stil. Ik heb er geen verklaring voor. Maar de ervaring leert (volgens mijn agenda's) dat de dagen altijd wel wat oplevert.
Best gek. Het water is er kristalhelder. Dan zijn vaak de nachten beter. Hier is het kennelijk andersom. Altijd maar weer die vragen over het hoe en waarom. Heerlijk!

Op de dag vingen we onze vissen. Dat is eigenlijk best relaxed. Je kan dan alles net wat beter volgen, drillen en fotograferen.
Op deze stek pakte ik in totaal zes vissen. In negen dagen elf vissen vangen vind ik genoeg.
De echte zware buffels ontbraken, maar ik heb genoten. Dit pak ik gewoon even mee. En Fonsie viste een aardig robbertje mee.

Vanaf de tweede week in juni is het weer bal. Dan mag ik twee weken van m'n vrije tijd genieten.
Samen met Fons doen we een betaalwater in Nederland aan en staat er de tweede week nog een spannende sessie op het programma. Verwachtingen hebben we niet. Gewoon genieten, net zoals altijd!

                  Drie jaar geleden uitgezet. Ze groeien niet hard, maar zijn wel overlevers.

                                                  Fons met één van zijn toppers.

       Zoals jullie weten ben ik een spiegelfan. Toch kunnen dit soort schubs zeker op mijn aandacht              rekenen.