Beet in Brabant!...

Het is de eerste week van juni. Eindelijk vakantie. Langer vrij dan een week of twee, vind ik echte vakantie.

Vakantievissen is voor mij ook een moment van bezinning en tot rust komen van een hectische tijd op werk en waterkant. Het voorjaar was meer dan goed te noemen, alleen was het een intensieve visserij. Anyway, we hebben genoten en we genieten nog steeds.

Ook vismaat Fons was aan zijn welverdiende vakantie toe.
Afgelopen winter werden er al enkele bestemmingen besproken. Eigenlijk was dit jaar Frankrijk aan de beurt. Na alle ellende die daar heeft plaatsgevonden, vonden we het geen goed plan. Volgend jaar, ergens, ofzo, misschien.

Na een goede ervaring van vorig jaar, kozen we opnieuw voor Nederland. Wsc-lake in Zevenbergen.
Het putje is eigenlijk veel te klein voor de wat ervaren karpervisser, maar om hier een week te chillen, beslist geen straf! Met maar drie exclusieve stekken aan het water, zit je elkaar in ieder geval niet in de weg. Wij kozen voor een mid-week van maandag tot vrijdag.
Evin Jaspers en zijn vader zijn uitstekende gastheren en beschikken over een geweldige service en hebben vlakbij het water ook nog eens een schitterende hengelsportzaak. Voor een klein prijsje vis je hier al voor één nachtje en kan je ook voor langer boeken. Onthaakcradle, transportkar en schepnet kan je thuis laten. Deze worden allemaal ter beschikking gesteld ter plekke. Evin is zuinig op zijn vis. En zo hoort het!

Vorig jaar hadden wij hier een super sessie. We zaten net voor de paai. De vis was hongerig.
Dit jaar was de karper al zo goed als afgepaaid.

              WSC in Zevenbergen. Een nog echte klassieke hengelsportzaak.



De vangstberichten in de weken daarvoor waren best oké. Alle ingrediënten om fijn een potje te gaan karperen!

Zoals op veel betaalwateren word hier ook vrij standaard gevist. Voerbootje vol met voer, uitvaren en wachten. Dit werkt hier prima omdat de vis zich voornamelijk langs de rietkanten ophoud. In het midden van het water schijnt hier nauwelijks wat gevangen te worden.
Wij kozen voor een andere benadering. Amsterdammers zijn nou eenmaal eigenwijs! De gedachte hierachter, was om zo misschien de wat moeilijk vangbare vissen te verschalken.
Dit betekende dat er hard gewerkt zou moeten worden om een visje te vangen. Een vrij eerlijke manier van vissen. De voerboot kwam er niet aan te pas.
Het werd alleen maar spodden, gooien en bijvoeren met grote pva-bags, spodden en uitgooien.
Een actieve manier van vissen. Het uitgooien levert ook voordelen op.Binnen no-time kan je een ander stekje bevissen. Door verspreid te voeren, kan je overal wel een visje verwachten.

Dit bleek nog lastiger dan we hadden verwacht. De eerste vierentwintig uur passeerden geruisloos. De vis was volop aan het springen, maar de beetmelder zweeg. Door over de hele dag verspreid en regelmatig te voeren geloofden we nog zeker in een goede afloop.

Het zal ergens in de namiddag geweest zijn tijdens de tweede dag, als Fons actie krijgt. Een streep van een run! Belangrijk is echter de plaats waar deze vandaan komt. Het midden! Het kan dus toch. Tof!

De vissen op Wsc-lake zijn belachelijk sterk. Twintig minuten drillen is normale kost.  Genieten!
Ik sta inmiddels met het schepnet klaar om Fons te assisteren, als mijn 'sneaky eigen kant hengel' vertrekt. Nou ja zeg! Vierentwintig uur gebeurd er helemaal niets en plots gaan er twee hengels vandoor. Leuk hé?, dat karperen!

Helaas los ik de vis tussen wat gemene rietstulpen. Balen! Die van Fons is inmiddels wel in het netje gegleden. Een prachtig gekleurd spiegeltje!

Afgelopen voorjaar mocht ik de Supersmog van Martin SB promoten in Heemskerk. Bij Dierenwinkel van Someren had ik samen met Robin Smit een gezellige dag. De Supersmog vond gretig aftrek en er waren veel activiteiten voor jeugd, wit en zeevisser. Om niet verder af te dwalen, kreeg ik aan het eind van de dag een waardebon van deze dierenwinkel. Voor de moeite en inzet zeg maar. Deze waardebon werd vlak voor de vakantie ingewisseld voor een fles Captain Morgan.

Deze fles rum werd een mooi middel voor een mooi doel. Allebei een vis op de mat, om de fles te ontkurken. Het feest zou dan kunnen beginnen! De druk lag nu volledig bij mij!

                                                   Het doel heiligt (bijna) alle middelen...



We zijn streng voor onszelf. Zuippartijen zijn zowiezo 'not done' aan de waterkant. Maar ons zelf verwennen in de vakantie met een glaasje rum/cola, kan best. Alleen moet ik nog even een karper op de mat toveren. Simpel! Doe ik!

Ik ook met m´n grote bek! De fles bleef op de tweede avond dus gewoon dicht!
Het aas word ververst, een flinke scheut met Supersmog over het aas gegooid en voeren maar weer.
Ik heb tenslotte dorst!
We drinken een biertje, luisteren een voetbalwedstrijdje op de radio en duiken vroeg de slaapzak in.

Het blijft s´nachts verrassend genoeg stil. Te stil. Zelfs geen springers. Tot half zes s'morgens.
Dan breekt er opeens de pleuris uit!
Ik krijg een ferme run! Zowaar vanaf het midden! De vis voelt stevig aan. Brabantse topsport voor een minuut of twintig.
De vis scheert heen en weer op het midden van het water, en blijft diep. Tot overmaat van ramp pakt deze vis mijn andere lijn mee. We zitten met toplood, maar het gebeurd wel! Omdat die vis waarschijnlijk anti/Morgan is ofzo, zwemt deze vrolijk door richting de lijnen van Fons. Die krijgt werkelijk een prachtige simulatie van een run. Fons is in ieder geval wakker. Ik zal hem nu nodig hebben. Een wirwar van lijnen in de schemer. Dat is kut wakker worden, kan ik je vertellen!

Maar zoals altijd, het komt goed. Fons heft het net en de vuisten worden gebald. Twee volwassen mannen die om zes uur s´morgens blije piratenkreetjes kirren in het Brabantse land. Het is nooit onmogelijk!

De vis word voor heel even weg gehangen in de retainer - sling. Wat een handige dingen zijn dat overigens. Officieel mag je hier geen vis zakken, maar dit is een bewuste keuze. Veiligheid voorop en zo je eigen ruimte creëren om de wirwar van lijnen uit elkaar te halen. Dit lukt uiteindelijk, als het volgende probleem zich aandient.
Fons krijgt op zijn enig overgebleven hengel die tijdens het drilgeweld van eerder ongeschonden is gebleven, een run.
Een probleem is het natuurlijk nooit, maar het is even improviseren nu. Het loopt gelukkig allemaal goed af. Hoogste tijd voor wat foto's! En belangrijker; s"avonds rum-cola!

Het lijkt vanaf nu het startsein voor het vangen van meerdere vissen. Er word gespot, gechopped en gegooid. Hard werken voor een vis. Soms best lekker.
We vangen niet zo goed als vorig jaar, maar regelmatig gaat er een beetmelder af. Prachtige hoog gebouwde kale spiegels met zo af en toe een edelschub.
Verder hebben we aan dit meer een paar leuke contacten overgehouden. Vissen is zoveel meer! Evin en zijn vader, Johan en natuurlijk Kareltje. Bijzondere mensen en allemaal op hun manier karpervisser, maar vooral mensen.
Dat stemt me gelukkig. Karpervissen kan ook afstompen. Het draait niet alleen maar om boilies, gewichten en tackle-tart. Het zijn de mensen daar omheen. Als die vaak nog wat anders te vertellen hebben dan vissen, staat er voor mij een sociaal contact niet in de weg.

We sluiten deze midweek af. Er worden handen geschud en afspraken gemaakt voor een najaarssessie.
We vervolgen onze weg deze vakantie. Onze tweede bestemming is openbaar water. Met een oppervlak van zo'n vijftien hectare iets groter dan WSC. Het bestand is er meer dan goed te noemen. Veel kleine schubkarpers die afgewisseld worden met grote spiegelkarpers. Hoe dit avontuur verliep, lees je volgende week...

                                                         Afscheid van Brabant...