Een heerlijke zonnige en aangename herfstdag in oktober heeft zo z'n geniepigheden.
Het zonnetje wat nog best wel kracht heeft rond deze tijd, doet een hoop verbloemen. Het is om voor je tentje te zitten, bijna te heerlijk. De dag doorkomen in een t-shirt gaat nog best prima. Het werkt goed op mijn humeur.
Het ondiepe polderwater warmt nog even wat op, om daarna in de koude nacht weer compleet in elkaar te storten. Op het moment dat ik van het zonnetje geniet, denk ik daar nog niet aan. M'n humeur word met de minuut al maar beter.
Ik besluit zelfs om nog maar even flink bij te voeren. Niet slim, maar zoals vaak ga ik gewoon op m'n gevoel af. Het zal bij de karper ook wel zo wezen. Zo geloof ik zeker dat een karper ook wel eens een chagrijnige bui heeft, om vervolgens weer vrolijk te zijn en even flink wat te gaan eten.
De dag levert verrassend genoeg niets op. Er is zelfs geen rimpeltje van een voorn op het water te zien.
S'nachts is het vreemd genoeg een totaal ander verhaal. Een fenomeen wat ik tijdens diverse najaarssessies op ondiep water heb meegemaakt.
Een volle maan, koude en krachtige oostenwind met een temperatuur die rond het vriespunt schommelt, zijn de ideale omstandigheden om een fijn potje te gaan rammen op ondiep water. Je leest het goed, op ondiep water!!
Ik heb het inmiddels te vaak meegemaakt om het een toevalligheid te noemen.
Volgens de boekjes en de regels zou dit helemaal niet moeten kunnen. Wel, deze heb ik al een tijdje overboord gegooid!
Die eerste nachtvorst in de herfst kan soms zelfs beter zijn dan de eerste najaarsstorm. Dat is nog eens een deur intrappen! Probeer het maar eens. Wateren tot zo´n zestig centimeter diep zijn de meest ideale.
Die eerste nachtvorst kan vaak verrassend goed zijn!
Een exacte reden kan ik niet vinden, maar het zal wel iets te maken hebben met het voedselaanbod.
De ondiepe zones staan vaak nog vol met waterplanten die aan het afsterven zijn. Daartussen bevinden zich de laatste watervlooien, torretjes en dergelijke. Dit is een aanname, dus pin me er niet aan vast.
Twee weken geleden was weer zo'n weekend. Zodra de duisternis is ingevallen, komt de ondiepe polder tot leven. Wel even wennen, maar dat gaat na drie runs best snel! Hou die vorst maar in de gaten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten