Oldskool dagvissen...

Tien kilo boilies voeren lijkt veel. Als je dit verdeeld over drie dagen word het al gauw een stuk minder. Het feit blijft wel dat tien kilo, daadwerkelijk tien kilo is!

Ik zet dus een mini-campagne op. Het bestand op het betreffende water heb ik in de afgelopen jaren al redelijk in kaart gebracht. Ik vis op een 'onbekende' spiegel en een kapitale schubkarper. Die laatste wist ik drie jaar geleden al op een respectabel gewicht te vangen. Ik ben benieuwd of deze vis er nog zwemt en wat zijn gewicht is. Gewoon pure nieuwsgierigheid!
Ik check het weer van te voren. Het komt in deze rare zomer allemaal perfect uit. Bewolkt, niet te warm en een windje uit het westen. Ik heb twee dagen vrij en plan een nachtje. Ik vis dus zogezegd op een gespreid bedje.
Als om een uur of tien s'avonds de rigs op hun plekje liggen, blijven ze daar gek genoeg twee uur daarna nog steeds liggen. Op een goed aangevoerde stek vind ik dat raar. Ik check de onderlijnen. Misschien liggen ze wel in de knoop. Als ik de boel binnendraai, keert mijn maag om! Wat een horror! Van de gemonteerde snowmannetjes, zitten er nog twee kruimeltjes aan ter grote van een erwt. Er is hier duidelijk iets aan de hand en weet waarschijnlijk al de boosdoener.
Het water stond altijd al bekend om zijn populatie aan Amerikaanse rivierkreeften. Hier had ik vooral zomers last van als de watertemperaturen op hun hoogst waren.
Het is nu zomer en heb er veel last van! Zoveel zelfs, dat ik sta te twijfelen om de boel op te ruimen.

                                                                            Ervoor...

Dat is echt geen optie! Waarschijnlijk heb ik de tien kilo boilies op een kreeftenberg gevoerd en is het zinloos geweest, ik zal verdorie vissen en ze vangen!
Ik mep de boel maar weer gewoon in en zoek de klamme slaapzak op. Ik draai een keer of dertig en vertrek richting droomland. Not! De eerste aanbeet is een feit. Gelukkig! Misschien is die tien kilo niet voor niets geweest. Het is een schubkarper van een pond of twaalf. Deze mag meteen weer retour. Ik gooi de rig opnieuw in en wacht op wat er komen gaat. Misschien is de karper in het donker nu wel actiever dan de kreeft?

                                                                            Erna...

Ik schrik wakker. Het is al licht. Ik kijk op m'n klokkie en zie dat het al acht uur geweest is. Zo! Ik heb in ieder geval lekker doorgeslapen! Er is niets meer gebeurd. Ik draai de boel binnen en constateer iets waar ik al een klein beetje vrees voor had. De rigs zijn compleet kaal. Hoeveel uur heb ik nu zonder aas ingelegen? Eén? Drie?, of misschien wel zeven uur? Erg effectief vissen is het in ieder geval niet. Die nachten vissen is ook eigenlijk helemaal niet efficiënt! Zeker niet in gezelschap van Spongebob met zijn vriendjes.

Ik krijg van diverse kanten wat tips. Zo heb je tegenwoordig van dat 'mesh'. Niets meer dan een netje om je boilie. Of krimpkous om je boilie. Nog zo één. Het helpt allemaal niet. Ze bijten zelfs de plastic maiskorrels door. Verder vind ik 'dingen' aan mijn aas niet goed. Het geeft mij geen vertrouwen. Ik moet het anders doen.
Goed, met hard en diep nadenken liggen mijn rigs nog niet te water. Dat eerst maar even.
Het zal vijf minuten geduurd hebben als de Delkim staat te brullen. Asjemenou? De karper zit er dus wel degelijk. Ze moeten gewoon eerder bij het aas zijn dan de kreeften. Ik net een mooie schubkarper. Ik maak een foto en voorzie de boilie van vers aas. Ik voer mininiem wat bij.

Als na een minuut of tien diezelfde hengel weer vertrekt, sta ik met een bek vol tanden. Dit is dus de manier! Ik vang een projectspiegel. Een doekje voor het bloeden na een kansloze nacht.

Ik vertel mijn verhaal aan vismaat Fons. Veel sessie hebben we nog niet gedraaid samen. Als we dan samen gaan, maken we er meteen een lang weekend van. Dat gaat met deze visserij niet werken!
Ik hunker al een tijdje naar ouderwets dagvissen. Vroeger deden we niet anders!
Zo is het weekend erna, simpelheid troef. Geen gesjouw met tenten en stretchers. Een paar hengeltjes, steuntjes, schepnetje, tasje en een Thermos met hele verse koffie. Heerlijk!
Ik waan me weer even terug in de tijd. Zo vis je op de productieve uurtjes in de vroege ochtend ook veel scherper en maak je alles intens mee.
Het loopt zowel de zaterdagochtend als zondagochtend allemaal gesmeerd. In een paar uur tijd vangen we allebei een paar leuke karpers. Geen beukers, maar het gevoel was weer even ouderwets. De kreeften zijn nog superaktief. Als er na een uur geen aanbeet kwam was het binnendraaien geblazen. Met een quiklink los je dit snel op. Rigs van te voren beazen en snel weer retour. Zo zie je maar weer, dat die nachtjes soms helemaal niet nodig zijn.

                                              Fons met een wel hele aparte maar hele mooie gekleurde.

                                                     Genoeg voor een zaterdagochtend.

                                                   Een oude bekende. Ditmaal voor Fons.

                                                             Opvallend veel nieuwe edelschubs.