We zijn alweer een paar weken onderweg in 2018. Een fris en fruitig, maar hopelijk vooral een gezond, succesvol en vangstrijk jaar ligt er in het verschiet. Het begin mocht er wezen! Ik neem jullie nog heel even mee terug naar afgelopen jaar. Mijn wintervisserij (als je van winter mag spreken) is dan nog op volle toeren bezig.
Ik vis eind december overal en nergens. Ik ben een paar weken vrij. Vanaf begin januari zal ik aan een nieuw hoofdstuk qua werk beginnen. Tot die tijd profiteer ik van wat mooie vrije dagen.
Ik vis op lastige grote wateren en piel wat aan op cultuurwatertjes. Aangezien ik geen serieuze voerplek heb, valt het grote water al vrij snel af. Wat ik ook probeer, ik kan geen aanbeet forceren.
Op de cultuurwatertjes is dit een heel ander verhaal. Het karperbestand is er over het algemeen goed te noemen, wat het allemaal niet zo ingewikkeld maakt. Het formaat is hier van ondergeschikt belang. Ik wil aanbeten! Volle fluiters en mooie drils! Op licht materiaal zoals een feederhengel geven die 'knolletjes' fantastische sport. Zo ben ik ook sinds jaren vrij op beide kerstdagen. Een unicum. Ik profiteer en plan meteen een nachtsessie. Het vissen met kerst is werkelijk een verademing. Wat een rust! Samen met vismaat Fons vis ik vanaf kerstavond tot laat in de middag op 1e kerstdag. Het word een feestje! De omstandigheden zijn perfect. Een zachte zuidwestenwind met milde temperaturen zorgen voor goede bijtlust. Het zijn geen biggen, maar doodnormale Nederlandse karpers.
Eind december. Ik spuug er niet op!
Omdat het kerst is, verwennen we ons maar een beetje. Een goede fles rum voor in de avond met een toastje en ander geknabbel. Fons heeft zelfs de kerstboom met lichtjes meegenomen. Het word een gezellige bivy. Met de vangsten loopt het deze sessie vrolijk door. Echte aastijden kunnen we niet ontdekken. Zo gaat er een hengel af bij het eerste ochtendgloren om vervolgens te moeten wachten tot het eerste uur duisternis in de avond. Maar goed, er is leven in de brouwerij. Immers, er blanken hele volksstammen op dit moment aan het water.
Er liepen op eerste kerstdag genoeg hengels af.
Een kleine week later zijn we weer terug aan het water. Na jaren van plannen en overleggen is het er eindelijk van gekomen dat we met Oud & Nieuw aan het water kunnen vertoeven. In de voorgaande jaren was er altijd wel wat. Of ik moest werken of het was te koud. Nu viel alles op zijn plek. Oud & Nieuw verliep recordzacht. Met temperaturen van een graad of elf overdag en s'nachts niet onder de acht graden, waren de omstandigheden echt ideaal. De karper was gewoon even los. En dat in de winter! We verwennen ons maar weer met het nodige eten en drinken.
Al snel krijgen we een paar runs. Het zijn wederom geen bakken, maar vis is vis. Blanken is gewoon lastig geworden de laatste tijd.
Als de wijzers van de klok twaalf uur hebben gepasseerd, proosten we op een gezond 2018. Een hele aparte ervaring. In de wetenschap dat iedereen half lam door de stad heen zwalkt en zijn vuurwerkpakketje afsteekt. Van een afstandje aan het water is het in ieder geval een schitterend gezicht! Al vrij vlot vangen we allebei een karper. En zo zijn we alweer van de hatelijke nul af! De karpers trekken zich niets van het vuurwerk aan, al zie je de natuur wel in beweging. Er is vanaf 12 uur tot vroeg in de ochtend geen vogeltje te zien. Dat geknal heeft toch wel impact op die beestjes.
De eerste karpers van wat hopelijk een fantastisch visjaar gaat worden
Het word letterlijk en figuurlijk een knallend begin! Nadat de eerste karpers zijn geland keert de rust voor even terug aan de waterkant. Op een luide knal van een Cobra in de verte na, is er alsof er niets gebeurd is. Eigenlijk vind ik Oud & Nieuw maar een stom feest. Het draait allemaal om cijfertjes.
Als ik om een uur of half vier net lekker lig weg te dommelen in mijn tent, volgt er een luide knal! Nog een beetje beduusd van die knal, kijk ik om me heen. Ik hoor wat geroezemoes achter me. Een paar paniekerige stemmetjes die een beetje van slag lijken. Ik rits de tent open en kijk achterom. Achter me, staat een auto compleet tot aan z'n assen vast in de blubber. Ik spreek één van de gasten aan. Heftig geschrokken doet hij z'n verhaal. De jongens wilde na het oud & nieuwfeest nog even ergens achteraf 'chillen'. Hij heeft m'n tent op het zandpad niet zien staan. De chauffeur kon op het laatste moment uitwijken, schampte mijn tent en reed vol de blubber in. Gelukkig kan ik dit blog nog typen, maar het had niet veel gescheeld. Anyway, niet te veel over nadenken. Het is voor iedereen gelukkig goed afgelopen. Mijn tent heeft het niet overleefd, maar ik ben er nog. Als troost kreeg ik een krat bier en heb de jongens met een sleepkabel uit de bagger kunnen trekken. Je verwacht het gewoon niet. Zeker op zo'n onverlaten stuk land en dan nog met oud & nieuw. De ravage is bij daglicht pas echt goed zichtbaar.
De baggersporen achter de tenten en de opengereten overwrap bij daglicht.
We doen alsof er niets gebeurd is en vissen in dee ochtend nog een paar uurtjes door. We vangen allebei nog een vis. Het was in ieder geval een knallend begin van 2018!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten