" Geen gezeur, geen gezeik, iedereen rijk!! "

Als Pa bij iemand op bezoek kwam, dan was dit altijd zijn fameuze onliner. Simpel, geen geklaag en gunde iedereen het geluk.
Een graag geziene toffe peer op de ijsbaan, een stadion of aan de waterkant. Of ie nou met of zonder hengels aan zijn geliefde "Olifantenmeertje" zat, met of zonder schaatsen op het ijs stond, in stadion de Meer stond of die "'lelijke'" Arena zat, hij was altijd in voor een gebbetje. Discussies ging ie nooit uit de weg, maar wel altijd met respect tegenover de ander. Een mensen mens. Een levensgenieter.
Een man die zou gaan genieten van z'n welverdiende pensioen. De schaatsen waren al geslepen, de hengels gerepareerd. We hadden grote plannen Pa! We zouden die Watergraafsmeer eventjes goed onveilig maken!
Afgelopen dinsdag was het lijntje net te dun. Je hebt nooit een eerlijke kans gekregen.
Boven wacht voor je, een beste sloot met ijs. Je zei ooit; " dat vierde kruisje dat zou toch wel de kers op de taart zijn! "
Mocht die sloot ontdooien, dan heb jij lieve Papa nog altijd kans op die schubkarper die jaren geleden je spoel leegtrok.

Rust zacht Pappa.

Je zoon.