De hovenier in mij...

Bij een voorbereiding voor een karpersessie komt vaak een hoop kijken. Peilen, voeren, observeren, enz,enz. Het bekende liedje dus.
Vangstzekerheid heb je nooit. Gelukkig maar!
Toch houd ik me vaak buiten de gedane voorbereiding vast aan prettige en natuurlijke verschijnselen.
Zo kan ik tijdens het late najaar en winter, laaiend enthousiast worden van zwoele zuidwestenwinden en kwakkeltemperaturen. Ik heb met deze omstandigheden vaak gewoon te goed gevangen.
Als het voorjaar aanbreekt en de dagen voelbaar gaan lengen, krijg ik de kriebels van een zingende merel.
De natuur geeft vaak een goede indicatie en voorspelling voor het krommen van de hengels.
Ook planten zijn in deze van onschatbare waarde. Als de kastanje en populierenblaadjes bruin en geel gaan worden, weet je dat de voerfrequentie omhoog kan.
Als in februari/maart de eerste wilgenkatjes verschijnen, weet ik, dat ik vaak een gedegen kans maak.
Een echte topper in deze zijn het koolzaad en het fluitenkruid.
Invloed van zonkracht, daglengte en temperatuur maakt dat de bermen in no-time geel en wit kleuren.
Als het moment daar is dat alles bloeit, zit je aan je stekkie te harken!

                              Bloeiend fluitenkruid is me vaak goedgezind

De bloei van deze twee planten hangen vaak samen met optimale watertemperaturen. Gewoon een leuk geheugensteuntje.
Deze dagen loopt de temperatuur op. De karper vliegt de langverwachte paai in. Het fluitenkruid verwelkt. De eerste zuring verschijnt in de tuin. Tijd om te gaan wieden!

                               Verse brandnetels leveren vaak ook wel iets moois op!!