Cloud Nine

Op het moment van schrijven zit ik op een grote wolk. Die grote wolk dreigt niet op te lossen. Het 'slechte' en koude voorjaar zijn hier waarschijnlijk mede debet aan.
De watertemperatuur is weer gezakt. Een kleine opleving in het voorjaarsweer heeft de vissen wel geteased om naar de paaigronden te trekken. Soms een paaisloot inzwemmen, maar vaker in de buurt hangen. Tenminste, ik denk dat dit zo gaat. Zolang de hommers hom hebben en de kuiters kuit, zal dit waarschijnlijk wel opgaan. De kou die achter de opleving aankwam maakt dat de vissen nog niet paaien, maar belangrijker; wel azen!
Na de laatste ramsessie op het Circuswater bleek deze theorie meer dan op tegaan. De vissen zaten vast. Met kleine beetjes voer op geregelde tijden zou de vis niet gaan verdwijnen.
Hoopvol gestemd stappen Fons en ik dan ook op het scootertje. Met het weer hebben we mazzel. Hemelvaartsdag word net zo mooi als Koninginnedag. Hetzelfde aas, dezelfde omstandigheden. De geheimpjes zijn met kleine beetjes ontrafeld. Bijna eng, als je zeker weet dat je gaat vangen.
Fons begint geweldig. Een primeurtje, na de start van dit voor ons nieuwe water. Een mooi en waarschijnlijk wild spiegeltje. Ook torpedospiegels bestaan.

 

                                    
                                    torpedospiegel


De ondieptes leveren nog steeds vis op. De voerhoeveelheden worden nu drastisch opgeschroefd. Hoeveel karper moet hier wel niet zwemmen? De bak van de voerboot gaat nu tot het randje vol met allerhande klein voer, hele en gebroken boilies.
Er worden twee hengels uitgevaren op de kleine en ver afgelegen dobbelsteentjes. Een klein uur verder loopt mijn swinger langzaam op. De

delkim kan net aan vier piepjes produceren. De hengeltop word langzaam strak en omhoog getrokken. Beetregistratie van nylon komt veel trager door op grote afstanden. Gezien de stek en geen aanwezige obstakels, vis ik dan ook het liefst door met nylon. Gevlochten lijnen zijn nauwkeurig in aanbeten, maar ik heb het er gewoon niet op. Goed afijn, ik pak de hengel op en voel alsof ik de dobbelsteen zelf heb gehaakt. Dobbelsteentjes kunnen alleen niet zwemmen. Er volgt werkelijk een supervette dril! Het gaat allemaal heel traag, en de vis zoekt de diepere gedeeltes van het water op. Van links naar rechts en het nukkige bonken van een ingeschatte beer.
De vis komt onder de kant en doet daar nog een minuut of vijf zijn ding. Aan de kant heerst de stilte. Fons staat als een indiaan met het schepnet te wachten. Ik begin knikkende knieën te krijgen. Het enigste geluid wat nu nog te horen valt is het gestaag tikken van de slip. De vis laat zich nu even zien aan de oppervlakte. Een flank draait schimmig weg. Het is wederom een spiegel! Een bak van een spiegel! De vis neemt opnieuw een keihard schot. De minuten vliegen verder, al lijken die uren te duren. De druk word iets opgevoerd. Een bellentapijt verschijnt aan de oppervlakte. De vis geeft zich over en Fons kan het schepnet eronder laten glijden. Er word niets gezegd. Camera's, unster en onthaakmat worden erbij gepakt. Er worden een paar mooie plaatjes geschoten. Al de vis eenmaal is teruggezet volgt de ontlading. Cloud nine weet je wel.

We ploffen op de stoeltjes en drinken en koud biertje. We zijn er een beetje beduust van. Wat heeft dit water nog allemaal in petto?
Het nagenieten krijgt een extra glansje. Een harde run voor Fons.
Het is weer één van de fantastische en keihard vechtende schubs van het water. Het kan niet op!

Het gaat maar door! Het is best een toffe sessie aan het worden zo! Het zou een gedenkwaardige gaan worden.
De runs blijven komen. Omdat we nu ook het filmen hebben opgepakt, komen we nu al tot een heuze episode! Er loopt opnieuw een hengel af. Een kenmerkende trage aanbeet zoals bij de dikke spiegel. Het aas lag op hetzelfde plekje. Weer doet de dobbelsteen nukkig. Het is er weer één. Tenminste, dat is Fons z'n voorspelling. De dril is identiek. Een copie. Ook deze doet vlak voor overgave aan bellenblazen en vecht voor wat ie waard is. Het is potverdrie ook een spiegel, en deze schatten we nog zwaarder in. Hetzelfde ritueel volgt.  Ik word er zelfs een beetje emotioneel van. Wat een karper wel niet met je kan doen. De unster geeft een nieuw pr aan. Een foto, een filmpje, een omhelzing, een kreet en het geklak van vers opengemaakte biertjes!

                             Het werd nog gekker. Een nieuw pr!


We sluiten de sessie af. Beter word het waarschijnlijk niet! We plannen nog één sessie op het Circuswater, maar als echte boezemkrijgers betaamd, gaan we snel het ruime soppie op. De drang naar een nieuw avontuur.

"sAvonds krijg ik nog een sms-je van Fons. Cloud nine ouwe!, cloud nine.