Zonder capriolen...

Nieuwe visgronden zijn altijd uitdagend en spannend. Op zoek naar het grote onbekende. Wat is het bestand? Word er veel gevist? Wat is de beste taktiek? Hoe is het bodemverloop?
Allemaal vragen waar ik prettige kriebels van krijg.
Nu kan ik lekker origineel alles af googelen, een forum met vragen bombaderen en diverse websites afstruinen om ''zeker" te zijn van de zaak. Neen, niets van dit alles. Dan is het grote onbekende en het avontuurlijke er voor mij al gauw af. Het zelf afdwingen van een vangst is nog altijd het mooiste, hoe klein of groot de karper ook is. Op nieuw en onbekend water kan ik helemaal uit m'n bol gaan van een knolletje!
Vismaat Fons is bereid om dit project met me te gaan delen. Ook voor hem is dit water helemaal nieuw, en hij vind het net zo spannend.
We gaan onorthodox te werk. Er word een meteen een visdag ingepland. Er word niet van te voren gepeild, niet van te voren geobserveerd en niet van te voren gevoerd. Lekker instant op nieuw en onbekend water. We gaan op het gevoel af en zien wel waar het schip strand. Ingrediënten voor een lekkere blank. We gaan hier tenminste vanuit. Teleurstelling komt dan ook niet in ons woordenboek voor. De enigste voorbereiding is het langstuffen met de scooter geweest. Het water word nauwelijks een blik waardig gegund. Ons oog valt op een verlaten hoekje van de plas waar we nét met twee stoeltjes plaats kunnen nemen.

Met klein voer en een pva stickje kan je nooit veel fout doen.

Het water is een plas. Het zal zo'n 25 ha zijn. Ook dit is ruw geschat. Ook dit is niet van te voren opgemeten. Deze plas is waarschijnlijk ooit gebruikt voor veenafgravingen, maar zeker weten doen we dit ook niet. Gewoon een plas, middenin de polder. Vijfentwintig hectare is voor ons boezemvissers nou niet echt een lap van een water. Maar goed, als je de boezem gewend bent, dan is al het andere al gauw klein.
Ik heb één kilootje boilies meegestoken en een emmertje met grondvoer/mix. Niets ingewikkelds dus.
Al we s'morgensvroeg op de stek aankomen blijkt dat we helemaal alleen zijn. Geen vissers, geen hondenuitlaters en geen wandelaars. Het enigste wat we zien en horen zijn kwetterende rietzangertjes, gakkende ganzen en een overspannen ijsvogeltje.
Als we het water een eerste blik waardig gunnen, doorklieft een karper meteen de oppervlakte van het bijna rimpelloze water. Niet veel later gevolgd door nog één en door nog één.  Over de hele plas laten de karpers hun kunstjes zien. Zitten we hier op goud?
Fons wrijft al in z'n handjes en we grinniken wat. De boel word in recordtempo opgetuigd en vier lijntjes verdwijnen even later al gauw in een waaier over de plas. We vissen met grote en kleine boilies. De één als snowman, de ander versierd met een "micky mouse" aanbieding. De rigs worden "opgeleukt" met pva stickjes.

     Een simpel, maar doeltreffend sneeuwmannetje

Ik heb sinds kort en tijdelijk een voerboot te leen. Deze is uitgerust met een handige dieptemeter. Juist voor dit soort wateren komt deze goed van pas. Het grote onbekende moet tenslotte ook voor ons een keer bekend worden, maar dan wel op eigen kracht.
Het bodemverloop blijkt één grote eierdoos. De pas heeft een gemiddelde diepte van drie meter en daartussen bevinden zich uitdagende plateautjes en grote bulten. Deze waarschijnlijke veenbulten hebben pieken tot anderhalve meter onder het wateroppervlak. We kammen de helft van de plas uit. De andere helft bewaren we voor later. Bijna elke vierkante meter van de bodem is verleidelijk. Waar te beginnen? De karper maakt er intussen een waar circus van. Je kijkt naar links, je kijkt naar rechts, er springt de gehele ochtend wel ergens een karper. In combinatie met het bodemverloop hebben we al gauw een naam voor het water, en dopen het water om tot circuswater.
Er zijn tot op heden maar weinig aanknopingspunten. Moeten we de rigs op zo'n piek laten zakken? Of er tegenaan? Of aan de onderkant van zo'n bult? We besluiten om te wachten tot een karper zich laat zien, en dan te kijken hoe die bodem er onder dat beest uit ziet. Beslist geen garantie voor een run, maar een beginnetje voor wat hopelijk komen gaat.
Eén belangrijk dingetje zien we over het hoofd. Het is de oever. Overgroeid door bramenstruiken en riet. De bodem is hier wat zachter en een stuk ondieper. Met tachtig centimeter heb je het al snel gehad. Een wroetende kerp moet hier al snel opgemerkt worden.
Voor de zekerheid draai ik een hengel van het wijd binnen en leg in combinatie met een handje boiliekrum en grondvoer, het rigje strak tegen de eigen kant, zo'n veertig meter van de stek vandaan.
Ondertussen op het wijd springt de karper vrolijk door. Zelfs bovenop de zojuist gedeponeerde lijntjes. De uitdaging word al gauw iets van verwondering. Hoe kan, dat die....?? Er word wat gekrapt op de kruintjes. Verwondering word verbetenheid. We motte en we zalle. We voeren ondertussen de boilies wat meer verspreid. De beetmelders blijven angstig stil. Verdienen we het wel? Moeten we meer investeren? We zijn het al gauw eens, dat dit complete circus zijn kunstjes maar eens onder de hengeltop moet gaan laten zien. Het word vastbijten en investeren.
Dan opeens knalt zo halverwege de middag, de waker van de kanthengel knetterhard tegen de blank en giert de delkim het uit! Duizenden belletjes verschijnen aan het oppervlak. Modderwolken en wielingen verschijnen. Eén ding is zeker, de vis is hier beresterk! Ik zie een kleine schub voor even aan de oppervlakte komen, maar verdwijnt snel weer in de diepte. De hengel staat als een hoepel. De dril duurt een minuut of zeven, en dan kan eindelijk het net geschoven worden onder de eerste circuswatervis! Het is een klein schubje, maar ik ben er ontzettend blij mee!
De handen worden geschud. Het begin is er. Meteen rijzen er vragen over het aasgedrag van de karper op dit water. Is dat dan alleen tegen de kant?

                               De eerste circuswatervis.

Er gebeurd deze visdag niets meer. Op de springende karpers na dan. Hier zitten uitzonderlijk mooie exemplaren tussen. Wat zijn de toppers van het water? We hebben een uitdaging, we hebben een water.
De tweede visdag word al snel ingepland. Voor de laatste koninginnedag. Kijken of de koningin van het water nog langs wil komen. Hierover een verslag binnekort.