Let's go WOKO!

"New Orleans is sinking!", galmt voor heel even luid over het dek. De barbecue is heet, het bier is koud.
Twee blije vissers zingen vrolijk mee. Zij vieren de vrijheid. De vrijheid van het vissen op een boot. Twee vissers die net hebben ontdekt dat zij iets gemeenschappelijks hebben, behalve het vissen op karper. Liefhebber zijn van de meest populaire rockband uit Canada.
The Tragically Hip zorgt voor verbroedering. Een hechte band, die na zeven dagen en nachten op een fantastische visboot, alleen maar hechter is geworden.


Geloof me, als je zeven dagen en nachten op een boot met elkaar zit opgescheept, dan vraagt dat even om een paar aanpassingen. Je leert elkaar ontzettend goed kennen.
Dat was achteraf misschien nog wel de grootste winst van dit hele avontuur. Een avontuur dat zo rond begin mei ontstond. Ik krijg een belletje van Rolf. We bellen elkaar wel vaker en doen dan even 'een rondje langs de velden'. "Plannen voor de vakantie?", vraagt Rolf. Ik twijfel tussen een paar dingetjes. Ik kan moeilijk kiezen. Ik wil graag naar Frankrijk, maar dat mag ook aankomend najaar. Ik wil en moet in ieder geval gaan vissen deze vakantie. Rolf heeft de oplossing! Sinds kort is Wouter Koziolek een bedrijf gestart, genaamd; WOKO. Wouter verhuurt bijna geheel compleet, een prachtige en hagelnieuwe karperboot! Omdat Wouter een teamgenoot van ons is binnen het team van Martin SB, was tussen de overige boekingen door, een afspraak snel gemaakt. Een volle week op het ruime soppie! Het avontuur tegemoet samen met Rolf en Tsak. Toen Tsak dit hoorde was deze razend vlugge Chinees niet meer te houden!  We gaan met z'n drieën. Tof!

                                          Op zijn geliefde water, in zijn geliefde stad..


Logistiek en organisatorisch gezien, komt er nog best wel wat bij kijken. Hoewel de Arynboat Carp 530e ontzettend ruim, stabiel en comfortabel is, beschikt het over twee bedden. Met drie personen valt er best op te vissen voor een nachtje, maar voor een week toch echt te krap. Rolf maakt een schema die aandachtig wordt doorgenomen. Zo komt het er uiteindelijk van dat een ieder evenveel nachten op de boot aanwezig is. Wel zo eerlijk. De koppels wisselen we af. De te bevissen plekken moeten het echter wel logistiek aankunnen. Zo moet er een plek zijn waar in de buurt een mogelijkheid is voor het parkeren van een auto. Met behulp van een bijboot (die ook aanwezig is op de boot van WOKO) kan er dan naar de kant worden gevaren. Diegene die aan boord komt zorgt meteen voor vers eten, genoeg drinken en opgeladen accu's. Geniaal!

We gaan vissen op groot water! In dit geval de Randmeren. Garantie voor een groot avontuur!
Op groot water gaan karperen moet je durven. Er zijn vele onzekerheden. Is de vis aanwezig? Bij welke windrichting liggen ze waar? En waar in hemelsnaam ga ik potentiële stekken aanvoeren? Elke inham of rietkraag is mooi. Het voeren was een volgend probleem. Problemen zijn er om opgelost te worden, nietwaar? Zo willen we alles uitsluiten en voeren de stekken ruim een week van te voren aan. We beginnen met vijftig kilo Monster Crab & Aminol gesoakt in een Liquid additive. In dit geval de Active Special. Zo hopen we op een snelle en aantrekkelijke voerstek waar de vis een lange tijd op terug blijft komen. Tijdens de sessie zullen we ook niet zuinig met de kilo's omspringen.
Ook de voerronden vereisen enige logistieke planning. Vijftig kilometer heen, vijftig kilometer terug en dat om de dag. Voor elke voerronde werd er een rubberen boot opgeblazen om op de potentiële hotspots te komen. Het kostte wat moeite, maar op groot water moet je voeren! Dat we er hier profijt van zullen hebben, bleek een week later.

                                               Alles tot in de puntjes voorbereid...

 De bijna vijf uur lange tocht zit er op. De boot bewijst zich op de binnenzee. Zo stabiel als een huis!
De steekstokken staan al gauw in positie. Geen getwijfel, geen gedoe, gewoon doen!
Met behulp van een paar bamboestokken worden er meteen een paar stekken gemarkeerd. De boel wordt in no-time uitgevaren. Tijd voor een welverdiend en overheerlijk koud biertje.
Als ik mijn derde slok neem, brult er al een beeldmelder! Een opmaat naar een onvergetelijke week.
Omdat Rolf de boel georganiseerd heeft en de boel in gang heeft gezet, is de eerste aanbeet voor hem.
De vis boort zich meteen in het riet. Geen stress! We hebben een bijboot die nu goed van pas komt. Deze bijboot zal deze week diverse keren nodig zijn. We slalommen tussen het riet door. Lijn slap, lijn strak. Geen contact, om even later weer vol contact met de vis te hebben. Na een minuut of zeven worden er vuisten gebokst. De eerste karper is binnen! Altijd belangrijk en meteen een bevestiging dat de vissen op het voer liggen. De vis (een spiegel) is werkelijk een pareltje!

                                           Spiegel van groot water. Allemaal parels!


Na de spiegel van Rolf, mag ik ook snel aan de bak. Het gaat hard! Heel hard! We zitten tenslotte niet op een trutputje. Als we de volgende ochtend wakker worden staat de teller al op tien aanbeten. We zijn gesloopt. Veel wilde en slanke schubs met af en toe een prachtige spiegelkarper er tussendoor.

                                               Beresterke schubs die het carbon laten kraken.

                                            Wederom een prachtige spiegelkarper voor Rolf.

Overdag chillen we. We chillen knetterhard! Dat kan ook niet anders op zo'n topboot.
De aanbeten vallen overdag wat stil. Tijd om nog een paar andere stekken aan te voeren. Ondanks de eerste stek heel goed loopt, voeren we een paar andere plekken aan. We hebben tenslotte een boot. Verkassen was nog nooit zo makkelijk! Rolf verlaat met pijn in het hart voor één nacht de boot. Hij wisselt met Tsak. Deze Chinees is voor het geluk geboren. Tsak komt aan in een gespreid bedje. De eerste run is voor de nieuwkomer aan boord. Een leuk en goed systeem van het 'run om run' vissen.
Het duurt om precies te zijn drie kwartier om een blije Chinees te zien drillen. Het is meteen een goeie binnenkomer.

                              Een blije Chinees. Die glimlach bleef de hele week staan...

Er vindt een weeromslag plaats. De warmte wordt voor even verdreven. Blauwe luchten maken plaats voor gitzwarte wolken met af en toe wat geflits er doorheen. Het gedonder komt steeds dichterbij. De wind trekt stevig aan. Zo stevig zelfs dat er een waar fluitconcert door de gaten van de steekstokken ontstaat. Een spookachtig tafereel. Dat het kan spoken op het grote water is me nu wel duidelijk.
Het gaat in nacht vier zo ontzettend te keer, dat Rolf en ik er wakker van worden. Het is die nacht opvallend stil gebleven qua aanbeten. Dat vinden we op dat moment ook eventjes niet zo erg.
Rolf stelt terecht de vraag of het wel verstandig is om op het midden van het water te blijven liggen. De boot ligt super stabiel tussen de windvlagen door, maar een aluminium steekstok dient als prima geleider. We komen met een logische oplossing. Stil op je bedje blijven liggen, zonder het aluminium aan te raken.De buien trekken over. De ochtend begint weer met een paar aanbeten. 's Middags is het warm. Zo glijden de dagen veel te snel voorbij. Tijd voor een alles beslissend offensief!

                                     's Morgens drillen. 's Middags zwemmen!

                 De randmeren bevat een goede populatie en gevarieerd bestand aan karper.

Tijd voor wat anders! We hebben het gevoel dat de eerste drie stekken zijn leeg gevist. Dat klinkt gek op zo'n groot water. We geloven dat elke inham een paar residente vissen bevatten met zo af en toe wat nieuwe aanzwem. De overige stekken die we trouw de hele week hebben aangevoerd verdienen een eerste en meteen laatste kans. We vissen de laatste nacht met z'n drieën.
Rolf is de verkenner in deze. Licht bepakt met een paar dwergjes en een schepnet, vaart hij met de bijboot naar één van de nog onbeviste plekken om het een uurtje te proberen.
Tsak en ik houden ondertussen een oogje in het zeil op het 'moederschip'. Buiten het vissen om valt er op de randmeren genoeg te zien.
Wel eens van Krooneenden gehoord? Nou, hier zitten ze. Moeder en kinderen aten na een paar dagen gewoon uit de hand, om daarna nog bijdehand genoeg aan boord te klimmen om wat te bedelen. Rolf was zelfs even 'part of the family' en zwom gewoon rondjes met deze eenden.
Kun jij je voorstellen dat sommige vogelaars met een camera van duizenden euro's dagen tussen het riet liggen te wachten om deze prachtige eenden op de foto te zetten?

                                                                  Familie Krooneend.

Dan komt plotseling Rolf teruggevaren. Zijn mimiek verraadt nog niks. Er klopt alleen iets niet.
Zijn linkerhand bestuurt de elektramotor van de bijboot, terwijl zijn rechterarm er maar een beetje bij hangt. Verdorie! Hij heeft gewoon een vis in de sling!
Eenmaal aangekomen bij het 'moederschip' doet hij zijn verhaal meteen enthousiast uit de doeken.
Binnen een half uur! Tussen het riet vandaan geplukt. Het is meteen een mooie schubkarper.
Zullen de wat grotere vissen totaal ergens anders liggen? We maken een foto van de vis en verkassen snel naar de laatste stek. Nog één keer alles uit de kast!

                                                                     Wat een topweek!


We installeren zes hengels op diverse plekken. Dit kan allemaal op de boot van WOKO. Hier is goed over nagedacht. Er zijn vier punten aan boord waar de rodpod op bevestigd kan worden. Zo kan je heel verspreid en flexibel vissen. De laatste avond maken we er een feestje van. Het bier is nog steeds koud en de barbecue wordt maar weer eens aangestoken. Die avond en nacht blijft het qua aanbeten weer opvallend stil. Te enthousiast gevoerd? Nee hoor! Zo gunnen de vissen ons een feestje en de weersvoorspelling doet ons deze keuze maken. De volgende ochtend staat er namelijk een stevige wind. Er verschijnen zelfs schuimkoppen op het ex-zilte nat. De wind staat vol op de stek. Met een warme watertemperatuur in combinatie met een stevige zuidwestenwind kan dit gewoon niet fout gaan. Zeker niet in juni!

We hebben amper de tijd om een eerste slok van de koffie te nemen. Eén van de hengels slaat krom en de gevlochten lijn wordt met grof geweld van de spoel afgerukt. "Tsakkie, voor jou!"
Tsak staat met de tranen in z'n ogen. Misschien door de wind of emotie? Echte kerels vragen dat nooit aan elkaar. De vis geeft vol gas. Iets wat ze hier overigens allemaal doen, alleen is het nu net een tandje erger. De zuurstofbom voor de kant zal hier wel debet aan zijn.
Als de vis voor het eerst flankt, staan we met z'n allen te jubelen. Tsak is in gevecht met een prachtige rijenkarper. Hier moet snel een net onder! Uiteraard lukt dat al snel. Deze laatste dag zijn we voor even heel erg hebberig.

                                                          Onze Chinees strikes again!

Het weer wordt alsmaar heftiger. De boot geeft geen krimp. Wat een stabiliteit!
Wolken razen boven ons voorbij. Het schuim vliegt ons om de oren en we staan deze laatste uren ongenadig een potje te hakken! De ene na de andere aanbeet volgt. Het is bijna niet meer bij te houden. Drillen, scheppen, voeren, foto's maken en opnieuw inwerpen om vervolgens weer te drillen.
Op deze laatste stek zijn het allemaal stuk voor stuk, schitterende vissen.

                                                                Compleet los!

                                                      Wat dachten jullie van deze?!

                                                      Tsak wil nog niet naar huis!

We zitten werkelijk als koningen op deze boot, echter zitten we wel met een probleempje. Het waait ondertussen zo hard, dat terugvaren over de randmeren richting Amsterdam onverantwoord is. Hoe stabiel de boot ook is, je moet altijd respect voor het water hebben. Zo stellen we de terugtocht nog even uit. Dat vinden we overigens niet vervelend. Er is genoeg actie op de stek. Pas aan het eind van de middag begint de wind af te nemen en nemen we met pijn in ons hart afscheid van een fantastisch water waar we ons een week prima hebben vermaakt. Het was allemaal teveel om in dit blog te beschrijven. Bekijk daarom hieronder nog even de vlog van Rolf. Genoeg indrukken, genoeg sfeer en genoeg vissen. Laat even een 'duimpie' achter! De terugtocht was ook weer een belevenis op zich. Via de Oranjesluizen, het IJ en diverse Amsterdamse grachten, varen we terug naar de thuisbasis van WOKO; de haven aan het Nieuwe Meer. Een absolute aanrader voor mensen die een lange autorit naar Frankrijk niet zien zitten of voor vissers die eens compleet iets anders willen doen. De boot van WOKO is ideaal gelegen en is een perfecte uitvalbasis voor een schat aan wateren in de buurt. Ik kan alleen maar zeggen;

Let's go WOKO!