'Prepping'...

Voordat ik een klaagzang over mijn visserij wereldkundig maak, moet er toch iets van m'n hart. Ik klaag niet graag. Daar word je immers chagerijnig van. Ik focus liever op mijn eigen stommiteiten, alvorens mij aan anderen te gaan ergeren. Dat heb ik dus gedaan. Het is dus tijd om nu te gaan klagen!

Waar je ook komt, waar je ook leest, iedereen is bezig met zichzelf. Een tak van hobby waar zelfprofilering de hoogste toon zingt. Één ding valt me daar in op. Het begin van een nieuw seizoen.
Het lijkt wel of iedereen zichzelf weer opnieuw moet uitvinden. Iedereen kent het spelletje ondertussen toch?
Stekje uitzoeken, misschien wat voorvoeren en zitten. Hopelijk vergist er zich een vis in jou vooropgezette plannetje. Lukt dit, dan maken we kort daarna een foto voor de vanzelfsprekende zelfprofilering en we kunnen weer door met leven.
Wat me opvalt is dat iedereen op een bepaalde manier sexy probeert over te komen. Geilen op je eigen ik, de sponsor, je vismatties? Geen idee!

Als ik Facebook of Instagram open dan stoot ik gelijk me m'n grote neus aan sexy plaatjes van een peperdure set-up met de hengeltjes zo'n vijf centimeter van elkaar. De stek ligt onder een dik pak sneeuw en de molens zijn uiteraard berijpt. 'Kijk mij eens bikkelen!''
De randzaken lijken wel belangrijker te worden dan het onderwerp waar het eigenlijk over gaat. Mode, hard-ware en dan pas de rest. Ik wil verdorie beleving zien. Jankende mannen in de kou!

              Een beetje sexy doen achter een verdord rietkraagje met 'one eyed Johnny'.

Er word tegenwoordig ook in 'slang' gepraat. Er is volgens mij maar één persoon die dit nu mag en dat is Alain Blair. Taal in ´z'n eigen moers´.  Nederlanders nemen dit over. Tenenkrommend, echt! Stel je eens voor dat Alain Blair Amsterdams gaat lullen!

Het woord van het jaar is nu al onbetwist; 'prepping' of in slang uiteraard; preppi'n'.
Ik heb van mijn mooie hoogblonde lerares Engels vroeger geleerd dat het om 'preparation' moet gaan.
Niks meer en niks minder dan voorbereiding. Voorbereiding is alles! Dat schreeuw ik al jaren van de daken, maar waarom zie ik dit soort berichten elk jaar in de vroege lente voorbij komen. Lekker sexy doen met vernuftige camera's om een net zelfgemaakte Ronnie Rig ten toon te spreiden. Achter de kachel natuurlijk!

Mijn vismaat zei ooit; laat ze allemaal lekker in hun sop gaar koken en doe lekker je eigen ding. Hij had gelijk! Hij heeft gelijk!
Dan toch nog even kort mijn eigen sores. Heel kort maar hoor! Stel je voor dat het een klaagzang word.
Ik heb meer dan gemiddeld gevist in maart. Halverwege de maand gaf de Russische beer nog een kuchje. Dat resulteerde in een stevige oostelijke stroming met harde oostenwind en lage temperaturen. Funest voor de vroege voorjaarsvisserij.
Het is vandaag elf graden. Pure verwennerij! Op mijn zorgvuldig gekozen voorjaarsstek maak ik de laatste drie weken van alles mee. Ik vang dan wel geen moer, maar vind het gewoon interessant om te zien hoe de natuur in die eerste vroege lenteweken aan het veranderen is. Het omslagpunt zeg maar. Drie weken geleden zat ik een eerste nachtje op de voorjaarsstek. Uren maken om alles te kunnen volgen.

                                            Uren maken om alles te kunnen volgen...

Ik ving niets. Twee weken geleden was er de eerste aktie. Om half tien in de avond meldde zich een brasem. Vorige week kreeg ik om vier uur in de nacht de eerste aktie. Het bleek een zeelt. Best raar! Ik sla gewoon een karper over. Ik verwonder, ik bewonder, ik vraag me af..., het is in ieder geval mijn voorbereiding naar hopelijk een succesvolle lente.