Kliederen!...

De herfst is al aardig onderweg. Ondanks het zachte weer en de nodige activiteit op mijn 'thuis'water, wil het daar op dit moment niet echt lukken.
Op één bijzondere vis na. Daarover later meer.


Ik voer nog steeds door op de lange voerplek, waarover ik eerder verhaalde.
De hoeveelheden zijn nu wel rap teruggeschroefd. Wel is het aantal éénheden omhoog gegaan.
Een hakselaar doet wonderen.

Gisteren stond er een nacht gepland. Ik ben niet gegaan. Met een westerstorm in een oud bos onder een pluutje gaan zitten, was net effe teveel. Voor het gevoel kon het, maar voor mij te risicovol.
Balen! Niet het weer maar een zooitje dood hout, zette er een streep door.

Meerdere voerplekken onderhoud ik op dit moment niet. Het word op die ene voerplek na, weer een instantverhaal deze winter. Lekker kliederen met methodvoer en materiaal!

Ik wil het aantal wateren waar ik een gerede kans maak, uitbreiden.
Zo liepen we vorig jaar tegen een ijsbaan aan. Nu proberen we zomaar een vijvertje in een uitermate saaie phoenixwijk.

Vis zit er! Als Fons vrijdag na het werk er een kijkje gaat nemen, springt er de ene na de andere vis.
Het zijn geen kanjers, maar dat boeit niet.
Altijd spannend zo'n nieuw watertje. Laat de beetmelders maar janken!

Een succesformule die we de laatste jaren vaker en meer toepassen zijn de methodfeeders.
Prima om een water te verkennen en je hebt al gauw een mooi instant voerplekje. Voor in de winter net genoeg om de karper aan het azen te krijgen.

Als aas kies ik afgelopen zondag voor zachte en zoete mais. Een onderschat maar vaak 'dodelijk' aasje. Ik kies voor de 'biovariant'. Ik vis bewust! Een bijkomend voordeel van de biomais is dat de korrels wat groter en steviger zijn. Ook prima met de pen te bevissen!
Opgeleukt met een druppeltje Baitsmoke of Goo daaroverheen, doet vaak wonderen.


De eerste hengel loopt al na een minuut of tien af!
Het bonkt en voor de kant zwemt het een beetje wild heen en weer. Was is dit dan?

Voor de kant kan ik voor even een zilveren flank zien. Het is geen brasem, geen zeelt en geen kroeskarper. Het is verdorie gewoon een giebel! Op zich niets bijzonders, maar voor mij toch echt de eerste ooit! Nooit geweten dat er in de buurt een water met giebels zou zitten. Da's nou het mooie van nieuwe watertjes. Ik ben er blij mee! Deze vis verdiend een kiekje.

                                       Een primeurtje in een saaie phoenixwijk...


Ik ben net bezig de giebel de vrijheid terug te geven, als de andere hengel vertrekt. Fons! Jij!
Fons heeft er ook ééntje! Is dit een giebelnest?
Het blijft spannend! Wat zit er nog meer op?

Fons vangt even later op zijn eigen hengel een brasem. Het beestje zal net aan vijfentwintig centimeter zijn. Best bijzonder als je denkt dat op bijna alle wateren, de tussenmaat verdwenen is.

Het begint te regenen. Het plenst even goed door. Juist op dat moment krijg ik een volle run.
Half doorweekt dril ik een leuke karper. Een kwartier later een giebel, een half uur later weer een karpertje en zo maar door.

Om van een lang verhaal een korte te maken, vang ik in totaal elf vissen. Niet slecht voor een nieuw watertje!
Fons verspeeld deze dag waarschijnlijk de beer van het meer. Een volle run die daarna niet te houden was. Uiteindelijk schiet de haak los.
Zijn hengels zwijgen verder. Het is zijn verdiende loon!

Waarom zo naar tegen je vismaat?

Een weekend eerder. We vissen nogmaals een vol weekend op de voerplek. Het weer is gewoon te mooi om het niet te doen.
Het loopt voor geen meter. De eerste nacht en dag blijft een aanbeet uit.
Zaterdagavond zes uur. Fons krijgt twee piepen. De hengel trekt krom en blijft krom staan.
Fons twijfelt geen moment en springt de boot in. Het noodweer barst los. De wind trekt aan tot stormachtig en het regent er flink op los. Een kwartier later hoor ik een luide kreet van het water.
Zit Fons nog in de boot? Gelukkig......hij roeit triomfantelijk terug. Het bootje is gevuld.

Als ik met m'n hoofdlampje de boot in schijn, word ik even stil.......Gevolgd door; Mafkees!

Fons vangt weer wat bijzonders. daar wil ik het bij houden....