Een èchte karper!...

Ik eindigde mijn vorige blog al zoekende naar...
Ik weet de geijkte stekkies, maar in maart komt bij mij altijd een apart fenomeen naar boven. Zoeken naar een goede back-up voor het komende seizoen. Als de stekken niet lopen of bezet zijn, kan ik daar mooi op terugvallen en heb er weer een stek bij. Zo zijn er dus twee nieuwe wateren gevisiteerd, en op één van die wateren heb ik (misschien) teveel verschillende stekken op het oog. Voordeel van het ruime soppie! Jiehoe!!

Drie wateren...

In het voorjaar heb je keuzes genoeg. In ondiepe polderslootjes kan je al aardig 'rammen'. Op een uitgekamde en doorgevoerde winterplek kan je ook op het 'moeilijke' water terecht. En als 'last but not least' heb je dan het grote onbekende water. Een water waar voldoende plannen voor zijn en die op het oog, schier onmogelijk lijken. Peilen en pielen dus!

Karperitis...

Ik heb een dikke maand stil gezeten. Zo ik al in de vorige blog verhaalde, was ik even druk met allerlei randzaken rondom het vissen. Dingen die mij nu even in de wat 'stillere' februarimaand goed uit kwamen. De visserij was echter al spannend genoeg te noemen. Her en der kwamen al leuke en ook verrassend mooie vangstberichten naar boven. Niet gek overigens. De natuur gaf al voldoende signalen af in de vorm van bloeiende Prunussen, klein hoefblad die de kop boven het maaiveld uitstak en ik werd zelfs afgelopen week aangevallen door een kievit. In een poging om een karperhol te ontdekken, kwam ik waarschijnlijk dichter bij het kievitsei.