Avondje scheve smoelen...

Het is bijna achttien maanden geleden dat ik mijn zeevishengels voor het laatst in mijn handen heb mogen houden. Hengels die ooit mijn grote liefde waren, nu slechts afdankertjes. Echter, ik kan er nooit, maar dan ook nooit afstand van doen. Het zeevissen zit er nou eenmaal van jongs af aan in. Het karperen heeft die ouwe liefde, een nieuwe vlam gegeven.

Spring flashbacks

Morgen begint de zomer. Het WK voetbal is in volle gang. M'n scooter word geopereerd. De noordenwinden heersen. Aan mijn lijf, effe geen polonaise!!
Dus, 'sit back and relax' en geniet mee van een prachtige 2014 lente.

Linkerflanken in oranjestemming!!

En dat laten we niet ongemerkt voorbij gaan!.... Op naar de finale in Rio!

Not a rocket science...

Al een paar jaar is het vaste prik, dat ik het seizoen 'open' met m'n vismaten. Een lekker lang weekend aan de waterkant. Vanaf één juni mag het weer! We mogen serieus karperen!

Kevin & Rinivissen

Toen ik nog net niet kon lopen, werd ik al bevangen door het visvirus. Ik had dit niet van een vreemde. Ik ben Pa hier nog eeuwig dankbaar voor. Wat mij hier nog vaag van bij staat, is dat ik elke zaterdagochtend alleen werd achtergelaten in het trappenhuis van het kippenhok aan de Talmastraat. Om me te vermaken kreeg ik een groen en oud holglas hengeltje met drie ogen waar nog vijf wikkelingen omheen zaten. Een oud viskoffertje, een gekreukelde Vissport en de diepte van het trappenhuis waren mijn 'playground' voor die eenzame zaterdagochtend.