maandag 3 maart 2014

Karperitis...



Ik heb een dikke maand stil gezeten. Zo ik al in de vorige blog verhaalde, was ik even druk met allerlei randzaken rondom het vissen. Dingen die mij nu even in de wat 'stillere' februarimaand goed uit kwamen. De visserij was echter al spannend genoeg te noemen. Her en der kwamen al leuke en ook verrassend mooie vangstberichten naar boven. Niet gek overigens. De natuur gaf al voldoende signalen af in de vorm van bloeiende Prunussen, klein hoefblad die de kop boven het maaiveld uitstak en ik werd zelfs afgelopen week aangevallen door een kievit. In een poging om een karperhol te ontdekken, kwam ik waarschijnlijk dichter bij het kievitsei.

Al deze voorjaarsingrediënten maken het voor mij, dat ik opeens een stuk minder interesse heb in mooie vrouwen en allerlei randzaken daar omheen. Ik heb honger! Honger naar gillende piepers, krom carbon, spectaculaire drills en een grof stuk karpervlees op de mat. Elk jaar treed er bij mij opnieuw hetzelfde verschijnsel op. De eerste mestlucht in de neus, zingende merels en de dagen die nu voelbaar warmer worden en de lengtes langer worden. Dat gevoel noem ik voor het gemak maar even; Karperitis! Vrij vertaald, ook wel vangdrang genoemd.


                                                                  Voorjaar in de neus

Gelukkig een gezond virus, dat waarschijnlijk nooit meer weg gaat. Resistent genoeg, zeg maar.
De enige remedie daartegen is gewoon gaan wanneer het kan!
Zo was gisteren de uitgelezen voorjaarsdag. Een stevige zuidwester gaf nog wel aan dat we in maart zitten, maar uit de wind tussen een rietkraagje, was de dag best te verteren.
Zo vroeg in het jaar met zonnige dagen, opteren Fons en ik altijd voor een snel opwarmend water. Een ondiep plasje zou nu succesvol moeten zijn. Vissend met opvallend aas zoals wafters. Een halfje 15 mm Milky Scopex en een halve dito pop-up. De Milky Scopex heeft in het voorjaar wel vaker zijn diensten bewezen.  Waar 's morgens op veertig centimeter diepte nog geen actie was waar te nemen, sprongen de vissen in de middag massaal op datzelfde plekje. Kort daarna was er ook snel actie op één van de hengels. Fons had de primeur. Een puntgaaf voorjaarsschubje!



De watertemperatuur steeg in de ondiepe kom al snel met twee graden. Je zag de karper als het ware al aan komen zwemmen. De runs werden frequenter. Kort daarna stond ik ook een sterk voorjaarsschubje te drillen. Binnen het kwartier liepen er drie hengels af en werd het zowaar nog een drukte van belang. De karperitis heeft me weer volledig te pakken! Dat word nog wat de komende maanden! Stay tuned!


11 opmerkingen:

  1. jajaj dress eindelijk weer actie heerlijk man . we gaan weer vol gas man wat jij,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha die Dres! Echt hè, de dagen beginnen te lengen, zonnetje wint al wat aan kracht... dan begint het bij mij ook hard te kriebelen. Ook last van karperitis zeg maar. Mooie vangsten weer voor Fons en jou. Altijd lekker hè om weer eens wat karperspek in de handen mogen te hebben ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lekker he Tsak, zo'n virusje onder de leden. Ook jij veel karperspek toegewenst, komend seizoen!

      Verwijderen
  3. Haha,
    Ik probeer thuis alweer elk moment te winnen om even te kunnen vissen. Wat?...ga je vandaag niet sporten schat...ok dan ga ik even vissen. Doei! Het kriebelt nou eenmaal. Mooi omschreven. En een aanval van een kievit...ioeieet...haha

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ken het Michael. Met de mooiste omstandigheden net even wat anders te doen. Als je 'gewoon' je uurtjes op een slimme manier benut, liggen er mooie dingen in het verschiet.

      Verwijderen
  4. Super leuk stuk! Veel succes met de karpergriep, dat je er maar lang plezier van mag hebben.

    Grtx, FER

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gespierde jongens! (die karpers:) Mooi spul! En die foto van dat zonnetje over het weiland! Je ruikt het natte gras! Oei, wat verlang ik weer naar de vroege vissessie's in de ochtend.

    Gr, Bjorn.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik was al lang en breed onder weg, toen ik dit shot van de polder voor ogen had. Het hele spul van de scooter gehaald om deze foto te nemen. Zoals je inderdaad al zei Björn; het natte gras en de damp van het water, prikkelde de neusgaten. Ik kon er weer even tegenaan!

    BeantwoordenVerwijderen