maandag 18 juli 2016

Grootwaterfailures...



We draaien de snelweg op en verlaten Brabant. Ondertussen hebben we een nieuw plannetje gesmeed.
In de resterende week vakantie gaan we onze tijd goed benutten. We kiezen voor een redelijk grote plons water.
Een water waar we een paar jaar geleden al hebben huis gehouden.
Er word hier veel gevist. Het is hier in het weekend normale kost, als er tien tenten staan.
De geruchten over diverse veertig ponders maakt het alleen maar drukker.

Ik observeer het water al een aantal jaren. Soms vis ik er een mini-sessie, soms maak ik er een wandeling. Die veertigers heb ik nooit gezien, maar ik weet ondertussen wel over een paar kapitale spiegelkarpers. Die heb ik er tenslotte zelf gevangen. Vissen van een eenmalige uitzet, waar er waarschijnlijk nog maar vijftien van in leven zijn. Met verder een bestand van ruw geschat zevenhonderd schubkarpers, kan je stellen dat die spiegelkarpers de krenten in de pap zijn.

Dat is dus de eerste uitdaging. De tweede, is om hier de drukte te omzeilen. Dat is vrij simpel.
In het weekend zie je mij hier dus niet. Af en toe een bliksemsessie doordeweeks of in een vakantie buiten de reguliere vakanties. Aanschuiven is niet zo mijn ding.

We komen maandagmiddag aan. Zoals verwacht zijn er geen vissers te bekennen. Dat is weer een hele opluchting.
De weervoorspelling beloofd weinig goeds. Het zal de hele dag gaan regenen. Er worden zelfs neerslagrecords verwacht.
We slaan het kamp in razendsnel tempo op. De boot word opgepompt en varen de rigs uit. Er word niet zuinig met het voer omgesprongen. We pakken net het laatste droge momentje mee.

Binnen het uur is het al raak. Een schubje van een pond of tien. Ook Fons mag even in de hengel hangen. Ondertussen zijn we beiden wel zeiknat geregend. De rigs worden ondanks een hoop gemopper toch maar weer uitgevaren. Het regent ondertussen zo hard, dat het regenpak ook maar kortstondig helpt.
Daar moet ook maar eens weer een nieuwe voor komen!


                                                       Het eerste droge momentje...


Alles voelt klam en nat aan. Dat in juni! Het is echt een hopeloze maandag. Zeven uur s'avonds word het eindelijk droog. Echt scherp vissen was er deze dag niet bij. Eerst maar eens alles aan de waslijn hangen, om te drogen!
Rond een uur of acht volgen er twee runs kort achter elkaar. Ik verspeel ze alle twee door onderlijnbreuk. Één is nog tot daar aan toe, maar twee? Het hele jaar heb ik hier nog geen last van gehad, en nu twee in vijf minuten!

Verder zitten we er heerlijk rustig en vangen we onze visjes. Niet waar we voor gekomen zijn. De grootste zal net aan tien pond wegen. Dat kan hier veel groter, maar op één of andere vage manier worden er deze sessie alleen kleintjes gevangen. Navraag leert, dat ik via diverse vismaten dit ook over andere wateren hoor. Toeval? Het zal wel iets met paainukken te maken hebben.


                                                             Groter werden ze niet!


S'avonds klaart het definitief op en trekt de wind iets aan, uit het zuidwesten. Ideaal visweer!
Dat is meteen goed te merken. Regelmatig loopt er een hengel af. Er valt bijna niet tegenaan te voeren. Het is nu drillen, uitvaren, voeren en opnieuw drillen. De teller staat aan het begin van de nacht al op elf vissen. Zogezegd; de grootste zal net de tien pond gehaald hebben. De grote spiegels laten het afweten. Door de voerplek meteen een stuk forser en groter te maken hopen we toch nog op zo'n plaatselijk varkentje.

Als s'nachts voor de zoveelste keer een hengel afloopt, moet ik even in m'n ogen wrijven. Dat doe ik wel vaker als mijn nachtrust bruut verstoord word, maar ik wrijf nu nog maar een paar keer extra.
De boot is weg! Gewoon weg!

'En? Heb je een mooie?' hoor ik uit de tent naast mij. 'Redelijk Fons. Oja, de boot is ook plijte'
Ik hoor achter meteen een hoop gestommel en een snelle rits. 'Huh? Boot weg?' is zijn droge maar rake vraag. Het is tenslotte drie uur in de nacht.

Het zal een minuut of vijf geduurd hebben voor uiteindelijk het zoveelste hommertje geschept kan worden. Deze word onthaakt in het net. Dan komt pas het echte besef van de boot. Die word nu gemist. Sterker nog; ik ben hem kwijt!

Waarschijnlijk is deze losgeslagen door de aantrekkende wind. Een beginnersfoutje.
Paniek is er niet. De wind staat op een afgesloten slootje. Waarschijnlijk ligt het bootje daar te dobberen. Het is alleen pikkedonker, dus zien dien we hem niet.

Ik gooi de rig dan maar achterloos in, zo'n tien meter uit de kant. Uitvaren gaat hem nu niet worden.

Ik word s'morgens bruut gewekt! De achterloos ingegooide rig is tot leven gekomen. Een streep van een run op de hengel waar het eigenlijk niet mee kon. Het is inmiddels licht geworden en kan alles meteen een stuk beter volgen.


                 De banckstick is de nog overgebleven stille getuige. Hier lag ooit wat aan vast...

Het schubje komt veilig aan land. Ook Fons mag ondertussen weer aan de dril. Nogmaals; veel maar licht.
Ook de boot zien we ondertussen liggen tegen een brede rietkraag aan de overkant van het water.
Ik zal twee kilometer moeten omlopen door moeras, weiland en die brede rietkraag, om de boot te halen. Met pijn en moeite lukt het uiteindelijk.

Het was m'n een sessietje wel! Halsbrekende toeren voor zestien schuppies. Groot water met als zijn voorkomendheden.
Karpervissen is en blijft leuk!


9 opmerkingen:

  1. Altijd weer anders Andres. De krenten, tja die moesten blijkbaar flink opvechten tegen 700 andere karpers. Enneh hoe pik je ze er dan uit?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ons idee was om meer en harder te gaan voeren Fer. Helaas ging het ook harder met de schubkarpers. Helaas, maar gelukkig voldoende aktie. Alleen al de boot deed daarvoor al z'n best.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ons idee was om meer en harder te gaan voeren Fer. Helaas ging het ook harder met de schubkarpers. Helaas, maar gelukkig voldoende aktie. Alleen al de boot deed daarvoor al z'n best.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gewoon weer lekker gezellie druk bezig geweest Dres..
    leuk hoor...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik teken er voor zoveel runs Andre,even het bloed laten stromen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het bloed laten stromen kan nooit veel kwaad Ronny. Al viel het formaat me tegen. Het waren allemaal copietjes van elkaar.

      Verwijderen
    2. Het bloed laten stromen kan nooit veel kwaad Ronny. Al viel het formaat me tegen. Het waren allemaal copietjes van elkaar.

      Verwijderen