woensdag 12 oktober 2016

Najaarsvibes - Niets is onmogelijk...

 Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik had me van oktober zoveel meer voorgesteld.
De vismaand bij uitstek! De oktober van 2016 zullen we hier maar niet onder scharen. Of misschien toch een klein beetje wel? In ieder geval is mijn najaarscampagne begonnen. Of deze nou goed of slecht afloopt, dat zien we dan wel weer.

Ik hou me graag vast aan het weer. Het bekende riedeltje van oceaandepressies met bijbehorende zuidwestenwind en milde temperaturen, is bij jullie inmiddels wel bekend.
Ik kan me hier elk jaar weer op verheugen. Het is het grote sein om te gaan voeren en ongenadig te harken.

Des te groter was dan ook de teleurstelling na het bekijken van de weersverwachting, zo'n anderhalve week geleden.
Ik check de lange termijn. Een bijzondere hoge luchtdruk boven Scandinavië. Ik zie teveel O-tjes. Afgewisseld met soms een N of een Z er voor.
Met een nachttemperatuur die al dichtbij nul komt en de daarbij behorende heldere sterrenhemel, maakt dat het niet de meest ideale karperomstandigheden zijn.

Achter de vensterbank vang je ze niet! Onder het gasfornuis zitten ze ook niet!

Met die gedachte ruk ik me los uit de vetlederen bank en verlaat m'n aangename en warme huiskamer. Laat ze allemaal maar de schijt krijgen! Ik moet en ik zal. Een wil opleggen aan een koudbloedig en lui beest?

Ja, dat kan! Ik flikker m'n theorieënboekje weg. Geen weg meer terug.
Ik heb op een strategisch plekje drie dagen slim gevoerd. Niet smijten met vele kilo's. Een emmer gecrushte Instant 8, die maken dat er ondanks de paar vierkante meter van de voerplek, honderden voereenheden liggen. Om die luie beesten bezig te houden, zeg maar.

Ik pak een doordeweeks nachtje. Woensdag is inmiddels weer een vaste vrije dag geworden. Zo komt het dat ik dinsdagavond na werk en eten, pas in het donker in lig.

Ik schrik me een hoedje als de eerste hengel al na een kwartier vertrekt! Ik had gehoopt op een karper, maar dit slaat ook weer alles.
De karper (een prachtig spiegeltje) doet nog goed zijn best. Ik geloofde nou ook weer niet dat ze al in de winterstand lagen, maar die verassing is toch altijd weer leuk! Drillen en vangen op momenten waarvan je van te voren toch weer die twijfels hebt. Mooi meegenomen!

Ik krijg kort daarna een app-je van Robin. Robin is een teamgenoot en woont in de buurt. Of ik zit te vissen? Stomme vraag. Neem wel een koud biertje mee en je camera. Ik zak de spiegel voor heel even en wacht op Robin.

Van dure fotocamera's weet ik vrij weinig, maar ik vind het een mooie gelegenheid om te kijken wat voor een verschil zo'n camera nou maakt met een ordinaire smartphone in het donker.

Het bier is koud maar smaakt geweldig. De foto's lukken en een uurtje later is Robin al weer op weg naar huis. Met een geplande najaarssessie in het verschiet nemen we afscheid.






Diep in de nacht vang ik nog een hard vechtende schub. Te koud en geen zin om te fotograferen, zet ik de vis meteen weer terug. De hengel gaat meteen weer terug op de inmiddels vruchtbare vierkante meter.

Net voor het ochtendgloren rost diezelfde hengel weer bijna van de steun. Het voelt als een betere vis. De dril verloopt heftig. Van links naar rechts, onder de hengeltop van de andere stok door, om vervolgens weer terug te zwemmen en het riedeltje nog maar eens te herhalen.
Als ik voor het eerst een schim van de vis in het 'dikke' water kan opvangen, schiet de 'dunne' bijna door m'n broek heen.

Ik voel me opeens een heel klein en onzeker mannetje worden. De vis oogt bleek. Te bleek.
Warempel! Ik heb er gewoon een koi aan aanhangen!
Na diverse ontmoetingen met koikarpers in alle voorbijgaande jaren, was het me nog nooit gelukt er één te haken.

Daar zwom je dan vanavond. Het was wel spannend, maar toch ook fijn!

Wat er in een doordeweeks nachtje in een eentonige Hollandse polder allemaal kan gebeuren.
Ik blijf me gelukkig nog steeds verbazen over m'n visserij. Dat maakt het waarschijnlijk dat ik met deze hobby, dag in, dag uit bezig ben. Ik ben een tevreden en blije hengelaar!




Iets wat eigenlijk niet kon, is toch gebeurd.
De tweede sessie word gauw ingepland en de voerhoeveelheid word iets opgeschroefd.

Orkaan Matthew zal spoedig een oceaandepressie worden. Daar is het wachten op. Voorlopig ben ik onderweg!



6 opmerkingen:

  1. mooi verhaal weer vriend en elkom bij de koi club man

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als de voorzitter het zegt, dan voel ik me inderdaad welkom! Thank's gappie!

      Verwijderen
  2. Tegen beter weten in, voor je gevoel en dan zo'n enorme koibak vangen. Die spiegel is trouwens ook bijzonder geschubd.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Da's het mooie van karpervissen, Fer. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.
    De spiegel is trouwens een uitzetje uit 2011. Groeit voor geen meter, maar de beschubbing vergoed veel!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Achter de vensterbank vang je niets, dat blijkt maar weer!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De tijd om het warme huiskamertje te verlaten word zeker s'avonds steeds moeilijker, maar het vlammetje wakkert als nooit te voren!

      Verwijderen