Mest met pennen

Mest met pennen! Voor mij het ideale voorjaarsrecept. Afgelopen week is er weer een voorjaarsvleugje opgesnoven. Met een waterig zonnetje en de mestgeur die alweer van het land afkomt was ik niet te houden! Misschien dat mijn pasta de karper doet aanschuiven aan tafel.

Met pasta bedoel ik een in elkaar geflanst voertje van brood, mini-pellets, mais en wat boiliekruim. Gevist werd er met een paar korrels mais en een mini Milky Scopex.
Ik struin, ik kijk, en ik rijd op zoek naar tekenen van karper.Duikers, bruggetjes en kragen verdorde lissen worden zorgvuldig bekeken.
Bij een mini duikertje wat in verbinding staat met een overloop, zie ik twee belletjes.Twee belletjes worden er vier en na een seconde of vijf verschijnen er nog een paar. Als ik iets te enthousiast met mijn brommertje dichterbij tuf, verschijnt er een boeggolf met een dikke wieling achterlatend. Karper?!
Door mijn overmatig enthousiasme die ik in het voorjaar maar moeilijk kan temperen, heb ik het denk al aardig verprutst. Toch maar wat pasta droppen en een half uurtje later wat voorzichtiger terugkomen. Er word doorgevist zonder enig resultaat. Ook na terugkomst bij het duikertje blijft het angstig stil en zie de hele dag geen teken van karper. In welk Italiaans restaurant hangen ze dan wel uit?

                               De gedachten gaan weer terug in de tijd. Ook hier was nu geen teken van leven.