Nieuwe visgronden

Waar het de afgelopen week aardig liep op een uitgestrekt stuk van de boezem was het nu akelig stil geworden. Ik eindigde in mijn vorige upje, dat de regen en het bijbehorende koufront hier mede debet aan was. De kniediepe plaat kwam niet meer op gang. De watertemperatuur zakte uiteindelijk met maarliefst vier graden! Jammer! Ik had het hier uitstekend naar m'n zin. Er ziet hier nog vast meer in het vat, maar het aanhoudende bokkeweer bied wel volop kansen op andere delen van de Amsterdamse boezem.
De brommer komt tot stilstand. Ik twijfel, maar ik switch. Ik zit met teveel stekken in m'n hoofd. Het karperspook in de bovenkamer. Ik moet vooruit en ik zal vooruit.
Ik vergader met vismaat Fons op de vrijdagavondborrel. Uiteindelijk vallen we terug op het verleden. Twee stekken die ons de afgelopen jaren altijd wel een visje gunde. We doen een gracht en een kommetje aan. We besluiten, dat als 1 van de stekken lekker loopt en de weersvoorspelling in het vooruitzicht mee te wegen, deze even aan te houden. Switchen doen we wel weer als de noordooster opsteekt en keren dan weer terug naar rust en ruimte.

De gracht laat zich van zijn vriendelijke kant zien. Een lekker briesje, half bewolkt en een paar grote sleep en vrachtboten die met de regelmatigheid van de klok passeren.
Natvlezer Rolf komt even buurten. We babbelen wat en roken een peukie. De hengel van Fons vertrekt ''op het geulrandje"'. De vis scheert van links naar rechts in de vaargeul en komt langzaam onder de kant. Rolf is gelijk enthousiast en maakt een paar kiekjes. Waarvoor dank. Even denken we met een echte grachtenbeuker te maken te hebben omdat de vis nukkig zijn rondjes zwemt onder de top. Opeens is het gebeurd en ligt er een afgeleefde boezemschub in het net. Echt zo'n lelijke schub, maar daarom toch ook wel weer mooi. Een vis die al honderden boten, palen en kademuren is tegengekomen. De paai heeft er kennelijk een stukje bovenop gedaan.

                            Afgeleefde boezemschub. (foto: Rolf)

Op een enkele brasem na, blijft het verder opvallend rustig. De grilligheid van de boezem. Je kan de vissen hier niet dwingen. Gelukkig maar. Zo blijft het leuk en spannend! Morgen maar even naar het kommetje voor een nieuw avontuur, en hopelijk nieuwe ontmoetingen met onze gevinde vriendjes en vriendinnetjes. Stay tuned!