Linkerflanken: De wijzen uit het oosten

Afgelopen weekend trapte we alweer af voor de vierde sessie in het kommetje. Voor deze gelegenheid had ik teamlid en collega van het K-karp team Nederland; Jeffrey Vrielink uitgenodigd om de Mokumse linkerflanken eens flink achterna te zitten. Het werd een geslaagd maar voornamelijk gezellig weekend.

Na de buitjes van Helga werd de voerfrequentie nog verder opgeschroefd. Elke dag twee kilo Polaris plus anderhalve kilo Krill BPO werd hier aan toegevoegd. De watertemperatuur stijgt nu tot zomerse waarden. Voor mij een goede reden om deze vette en vissige boilie eens goed aan de tand te voelen. Verder waren er voor ons goede redenen om eens samen een sessie te draaien. We zitten samen in een team en vissen met bijna dezelfde materialen. Toch zijn er altijd van die kleine dingetjes die men anders aanpakt. Verschillende onderlijnen en haaktypen passeerden de revue. Zo waren er opmerkelijke verschillen. Jeffrey komt uit het oosten van het land. Er is daar veel water, maar hij moest toch even slikken toen deze Mokumse sloot tevoorschijn kwam.

Zijn visserij bestaat uit het vissen op dressuurputten en plasjes. Hier in het westen is de ruige boezem dan toch andere koek. Dit bleek ook aan de onderlijnen. Jeffrey met gluiperige en zo onopvallend mogelijke onderlijnen. Ik met vernuftige maar lompe shit!
Dressuur kennen we gelukkig nog niet op de boezem. Slappe lijnen? Niet nodig. Het klonk allemaal wel raar, maar door juist die putten en plasjes taktiek toe te passen ga je altijd voor het zekere. Er mag volgens Jeff nergens twijfel over zijn. Dit heeft mij wel aan het denken gezet. Waarom niet meteen onopvallend en voorzichtig. Ach ja, ik vis toch altijd tussen winkelwagentjes en afgezonken fietsen, auto´s en bootjes. Een moeilijk maar wel groot water is voor mij genoeg. Als de kerps maar mee willen werken. Dit kan op de boezem soms wispelturig zijn.
Toch krijg ik al na een half uur een aanbeet! De vis vliegt met volle vaart de kant in onder een bos met takken. Ik twijfel geen moment en stap het water in, en volg de lijn. Ik voel nog iets trekken, maar eenmaal aangekomen bij de onderlijn is de vis al gevlogen. Jammer, maar de vis is er gelukkig ongeschonden vanaf gekomen.
De tweede run is voor Jeff. De vis komt opvallend makkelijk richting het schepnet. Vaak zijn het dan de grotere! Het is een bizar mooie vis! De eerste Amsterdamse linkerflank voor Jeffrey is een feit. Ook nog eentje die een mooi rijtje bezit. We meten de vis op tachtig centmeter en wegen drieentwintig pond. Ik ben blij voor de gast!!

Wat een beauty van een rijen voor Jeffrey!

De eerste nacht vangen we nog een stel brasems en hebben een beetje pech. Twee volle fluiters resulteren in twee lossers! De onderlijnen worden iets aangepast, maar een karper blijft uit.
De zaterdag is warm en zonnig. Amsterdams sloepengepeupel op het water. Jeff weet niet wat er gebeurd! Zo rustig in het oosten, zo´n puinhoop hier in het westen! We luimelen de dag door en voeren nog wat. De barbecue word aangestoken en genieten even later van een overheerlijke Argentijnse steak.

We zijn toe aan een rustige maar hopelijk wel een visrijke nacht. De avond beginnen we in ieder geval goed. Vlak voor het donker krijg ik een snoeiharde run. De vis vecht voor wat ie kan en laat me alle hoeken van kommetje zien. Ook nu laat zich een linkerflank zien! Een aparte spiegel die er waarschijnlijk al een heel boezemleven op heeft zitten. Dat is en blijft het leuke van het open water. Je kan er van alles verwachten.

Op de boezem is van alles mogelijk

Het laatste midzomernachtzonnetje maakt plaats voor de duisternis. Het is nu echt donker en het gaat helemaal los! Helaas niet met karpers.
Aan de overkant in het bos worden er twee lichtmasten aangestoken. De bass en de techno nemen de overhand. Geschreeuw en gegil. Geplons in het water. Mensen al spokend en onder invloed door het bos. Nu weet Jeff echt niet meer waar die het moet zoeken! Een idioot en illegaal dancefeestje. Het zal allemaal wel. We komen wel voor onze rust. Die rust word ons pas om twee uur s´nacht gegund. Ik zou bijna jaloers worden op het oosten van het land!
Als de rust is wedergekeerd volgt er al gauw een run voor Jeffrey. Een wild boezemschuppie is de sjaak!

Er passeerd een regenfront. Een nieuwe run blijft uit. We pakken ´smorgens nog redelijk droog in en Jeffrey keert voldaan terug naar het oosten. Verassend genoeg krijg ik de volgende dag een mailtje.
"'Ik kom snel weer een keer naar Amsterdam, daar is altijd wat te beleven! '"
Voor ons Amsterdammers allemaal gewone kost, maar voor mensen uit de provincie weer een totaal andere beleving. Dat vergeten we soms wel eens. Karpervissen is pure beleving.