Groot, groter, grootst

Mathieu nodigt mij om een avondje te gaan vissen op het NZ-kanaal. Het is vies en plakkerig warm. Met een licht windje, een ideale avond om een mooie zomeravondtong te belagen.
Het word ook wel de hoogste tijd om een paar leuke tongen te vangen. Er is slecht weer op komst en dan gaat mijn hoofd alweer gauw in de karpermodus. Dus, gaan!

Om 19:00 gaan de onderlijnen richting vaargeul. Ik begin maar eens diep voor de verandering. Als snel word een botje gehaakt. Vijf minuten later begint ook de top van de tweede hengel te rammelen. Het is een kneiter van een paling.!

Ik ben geen fan van deze glibberaars, maar dit formaat paling sla ik niet af. Ook Matthieu is lekker op dreef en vangt wijting, paling en uiteindelijk ook de eerste tong. Ook deze is mega!. Alles wat we op deze stek vangen is goed aan de maat. Ons hoor je niet klagen.

Het begint te schemeren. De vis gaat helemaal los! Elke haal geeft vis op de kant. Het vreemde was wel dat de aanbeten ophielden zodra het helemaal donker was. Misschien ook wel handig, zo kom je nog een keertje op tijd thuis.
De schemeruurtjes waren daarentegen uiterst produktief. Met z'n 2-en zijn we uiteindelijk geeindigd op vierentwintig vissen. 
Met palingen die de zeventig centimeter haalden en een tong die tegen de veertig centimeter aan tikte was het formaat meer dan gemiddeld. Gewoon lang en groot!

                               Over groot gesproken...

Ik ben net op tijd thuis. Een noodweer barst los. Om de paar seconden slaat de bliksem ergens in. Ik heb snode plannen. Ik heb gevoerd. Zeven kilo de majem in. Ik heb de smaak van "'groot"' te pakken. Ik droom over schilderijen van linkerflanken en van dikke oerschubs. Met de zeevis had ik de smaak aardig te pakken. Ik heb een angstig goed gevoel. Stay tuned!